ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 458

“คารวะเซียวอ๋อง”

ซ่งรั่วเจินทำความเคารพ ใบหน้างดงามประดับยิ้มน้อย กลับสะท้อนความห่างเหิน

“ไม่ขอปิดบัง วันนี้หม่อมฉันมาพบเซียวอ๋อง เพราะต้องการมอบคำทำนายให้องค์ชาย”

ได้ยินดังนั้น ฉู่อี้ชวนเก็บธนูในมือ พลิกตัวลงจากหลังม้า คล้ายกำลังตื่นเต้น

“ก่อนหน้านี้ข้าเคยได้ยินข่าวว่าศาสตร์ลี้ลับของแม่นางซ่งยอดเยี่ยมมาก หากทำนายออกมา ก็จะสามารถรู้ผลได้ แต่ยังไม่เคยเห็นมาก่อน

คิดไม่ถึงวันนี้จะมาส่งมอบคำทำนายให้ข้า ไม่รู้ว่าทำนายอะไรได้เล่า?”

“เซียวอ๋อง โปรดอภัยที่หม่อมฉันพูดอย่างตรงไปตรงมา วันนี้จุดอิ้นถังของท่านดำมืด จะต้องประสบโชคร้ายเพคะ” ซ่งรั่วเจินพูดตรงประเด็น

เพียงถ้อยคำนี้พูดออกไป สีหน้าฉู่อี้ชวนยิ่งดำทึบทึม

หลายปีมานี้ ไม่มีใครขวัญกล้าพูดกับเขาเช่นนี้ “เจ้าอยากจะบอกว่าข้าไม่มีวันได้รับคะแนนดีในพิธีล่าสัตว์หรือ?”

“หากเพียงแค่นี้ วันนี้หม่อมฉันก็ไม่ตั้งใจมาแจ้งพระองค์เป็นพิเศษ”

ซ่งรั่วเจินยกมุมปากน้อยๆ เห็นได้ชัดว่ากำลังยิ้ม ยามตกอยู่ภายในสายตาของฉู่อี้ชวนกลับสะท้อนความรู้สึกลึกลับยากเกินหยั่งอย่างบอกไม่ถูก

เปลี่ยนเป็นแม่นางคนอื่นขวัญกล้าพูดกับเขาเช่นนี้ เขาจะต้องโมโหไปตั้งนานแล้ว แต่ตรงหน้ากลับเป็นซ่งรั่วเจิน เขาคิดว่าแม่นางคนนี้ไม่ธรรมดามาก

“หากเซียวอ๋องเชื่อหม่อมฉัน อีกครึ่งชั่วยามก็มุ่งหน้าไปที่ป่าทางทิศใต้”

“หากไม่ไป ทุกอย่างของท่านอ๋องจะเปลี่ยนไป ยิ่งไปกว่านั้นจะไม่มีวันกลับมารุ่งโรจน์ได้อีก”

รูม่านตาของฉู่อี้ชวนหดลง ภายในสายตาเปี่ยมความรู้สึกเหลือจะเชื่อ เรื่องใดสำคัญมากถึงเพียงนี้ ตัดอนาคตของเขาไปได้ทั้งหมด?

“แม่นางซ่ง เจ้าคิดว่าข้าถูกทำให้ตกใจกระนั้น? อยู่ดีๆ ก็มากล่าวถ้อยคำนี้โดยไร้สาเหตุแล้ว ยังคิดให้ข้าทำตามคำพูดเจ้า ใช่หรือไม่ว่าไร้สาระเกินไป?”

......

ฉู่จวินถิงเห็นซ่งรั่วเจินจากไปได้ไม่นานก็กลับมาแล้ว สายตาเจือความแปลกใจ

“จัดการได้ว่องไวเพียงนี้เชียวหรือ? เสด็จพี่ใหญ่มิใช่คนที่ถูกพูดเอาชนะใจได้อย่างง่ายดาย”

ซ่งรั่วเจินผายมือ “แต่ไหนแต่ไรมาเรื่องทำนองนี้ล้วนต้องฟังชะตาฟ้าลิขิต พวกเราทำได้เพียงเตือน เชื่อหรือไม่ทั้งหมดล้วนอยู่ที่ตนเอง เข้าไปข้องเกี่ยวกับกรรมของผู้อื่น มิใช่เรื่องดี”

ทว่า นางเชื่อว่าฉู่อี้ชวนจะต้องฟัง

“ท่าทีเช่นนี้ของเจ้า เสด็จพี่ใหญ่จะต้องเชื่อแน่”

ฉู่จวินถิงนึกถึงความล้ำลึกยากเกินหยั่งในศาสตร์ลี้ลับของซ่งรั่เจิน ไม่พูดไม่ได้ เมื่อแรกยามเขาได้เห็นก็รู้สึกว่าลึกลับซับซ้อนยิ่งนัก

รัศมีพิเศษบนตัวนางนั้นจะต้องอยู่จุดสูงสุดในช่วงเวลานั้น ต่อให้ได้ยินเป็นครั้งแรกก็รู้สึกไร้สาระน่าขัน แต่ต่อมากลับเชื่อนางดังเดิม นี่ก็คือความสามารถของนาง