ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 460

ซ่งรั่วเจินยกมุมปากเบาๆ “เช่นนั้นก็ได้ ใครตามข้ามาคนนั้นเป็นหมา”

ฉินซวงซวงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน รู้สึกสงสัยภายในใจมายิ่งขึ้น ซ่งรั่วเจินคงไม่รู้ว่าพวกเขากำลังจะไปที่ใดจึงตั้งใจมาหรอกกระมัง? หาไม่แล้วไฉนเลยจะบังเอิญถึงเพียงนี้?

เดิมทีนางก็สงสัยว่าซ่งรั่วเจินกลับชาติมาเกิดหรือไม่ ต่อมาเกิดเรื่องมากมาย นางกลับคิดว่าไม่คล้าย

นั่นเพราะ...ชาติก่อนซ่งรั่วเจินชอบจือเยว่ถึงเพียงนั้น ต่อให้กลับชาติมาเกิดใหม่ ก็ไม่สามารถไร้เยื่อใยถึงเพียงนี้ได้

“เดิมทีพวกเราก็จะไปเส้นทางนี้ ถือสิทธิ์อะไรเจ้าได้เลือกก่อน” ฉินซวงซวงก้าวเท้าฉับไวขึ้นไป “เจ้าไปที่อื่น พวกเราจะไปทางนี้”

“ถือสิทธิ์อะไร? ที่นี่ไม่ใช่บ้านเจ้าเสียหน่อย ข้าเลือกทางก่อน เจ้าช่างเผด็จการโดยแท้”

ซ่งรั่วเจินมองออกว่าพวกฉินซวงซวงกำลังร้อนใจ นางไม่รีบร้อนไม่ลนลาน ตรงข้ามกันเป้าหมายที่นางมาที่นี่ก็เพื่อขัดขวางสองคนนี้

พวกพี่ชายน่าจะไปถึงที่หมายแล้ว พวกฉินซวงซวงสองคนไปตอนนี้ก็จะส่งผลกระทบต่อแผนการของพวกเขา สามารถยื้อเวลาได้ครู่หนึ่งก็ครู่หนึ่งเถอะ

“ข้าเผด็จการแล้วอย่างไร? ซ่งรั่วเจิน อย่าคิดว่าเจ้าเก่งกาจอะไร ต่อให้เป็นคุณหนูของสกุลซ่งแล้วอย่างไร ฐานะของข้าก็ไม่ด้อยไปกว่าเจ้า!”

“ยิ่งไปกว่านั้น พ่อเจ้าก็ตายไปแล้ว อาศัยเพียงพี่ชายสองคนนั้นของเจ้า อยากปกป้องความรุ่งเรืองของสกุลซ่งพวกเจ้านั้นยากมากนัก”

“ล่วงเกินข้า เจ้าก็ไม่มีวันได้รับผลดีอะไรเช่นเดียวกัน!”

ฉินซวงซวงเผยสีหน้าเยาะหยัน อย่างน้อยบิดานางก็ยังแข็งแรงดี แม้พูดว่าไม่อาจเทียบแม่ทัพซ่งได้ แต่แม่ทัพซ่งตายไปแล้ว บิดานางย่อมดีกว่าคนตายมากนัก!

บัดนี้ฉินเซี่ยงเหิงได้รับความสำคัญจากสกุลเซียว ภายภาคหน้าจะสามารถประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่ภายในราชสำนัก ยิ่งไม่ต้องพูดว่านับจากวันนี้ไปจือเยว่จะสามารถพลิกสถานการณ์กลับมาได้

รอวันนี้ชื่อเสียงซ่งรั่วเจินเสื่อมเสีย ฉู่อ๋องก็จะรังเกียจนาง ภายภาคหน้าได้แต่ถูกนางเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้า!