ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 466

“ข้าไม่เห็นนางวางอุบายเจ้า เจ้าต่างหากที่หาเรื่องนางไปเสียทุกทาง!”

ชั่วขณะนี้หลินจือเยว่ฟังไม่เข้าหูเลยสักนิด เรื่องที่ผ่านมาคอยวนเวียนอยู่ในหัวเขาไม่หยุด

“ตอนแรกก็เป็นเจ้าที่หาเรื่องนางตลอด นางไม่เคยหาเรื่องเจ้าก่อนสักครั้ง หากไม่ใช่เพราะเจ้าคอยหาเรื่องนางครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้ก็คงไม่เป็นแบบนี้!”

ช่วงเวลาที่ผ่านมา เขามีลางสังหรณ์เหมือนว่าทุกอย่างไม่ควรเป็นเช่นนี้

ตอนนี้เขาควรมีชีวิตที่ยอดเยี่ยม ได้รับคำยกย่องสรรเสริญในเมืองหลวง ทั้งยังร่ำรวยทรัพย์สิน จะสิ้นเนื้อประดาตัวเหมือนตอนนี้ได้อย่างไร?

ทุกอย่างล้วนไม่ถูกต้อง!

ฉินซวงซวงเป็นคนทำลายชีวิตอันดีงามของเขา!

ฉินซวงซวงมองหลินจือเยว่ที่ราวกับเสียสติไปแล้ว ตอนแรกยังประหวั่นลนลาน หากต่อมาก็อดจะขุ่นเคืองไม่ได้

“ท่านพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไรกัน? ตอนแรกท่านพร่ำบอกว่าชอบข้าอยากแต่งงานกับข้า ข้าถึงได้ทิ้งทุกอย่างในครอบครัวมาหาท่าน”

“ท่านบอกว่าจะยกตำแหน่งภรรยาเอกให้ข้า ไม่ปล่อยให้ข้าได้รับความน้อยเนื้อต่ำใจ ดีชั่วอย่างไรข้าก็เป็นคุณหนูตระกูลฉิน ยังจะให้ข้าเป็นอนุภรรยาของท่านอย่างนั้นหรือ?”

“ข้าจริงใจต่อท่าน ท่านเล่าคู่ควรกับข้างั้นหรือ?”

หลินจือเยว่แค่นหัวเราะ “จริงใจ ด้วยการปีนขึ้นเตียงคนอื่นงั้นรึ?”

“ข้า...นั่นข้าถูกคนใส่ร้าย ท่านก็รู้นี่?” ฉินซวงซวงหลบตาพลางอธิบาย

“ข้าเห็นแก่ความผูกพันในอดีตถึงได้ไม่เปิดโปงเจ้า เจ้าถูกคนหลอกลวงจริงๆ เพราะที่เจ้าอยากปีนไม่ใช่เตียงของเหยาจิ่นเฉิง แต่เป็นเตียงของฉู่อ๋องต่างหาก!”

หลินจือเยว่โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง รอยยิ้มเย็นชามากขึ้นทุกที “ถ้าเตียงที่เจ้าปีนขึ้นไปในวันนั้นคือเตียงของฉู่อ๋อง เจ้าจะเสียใจไหม? เจ้าไม่เสียใจด้วยซ้ำ!”

“เจ้าไม่ได้ชอบข้าจริงๆ หรอก แต่เพราะถูกฉู่อ๋องปฏิเสธ ในชั่วเวลาสั้นๆ ไม่อาจหาคนที่ดีกว่าได้ ถึงได้ยอมลดมาตรฐานลงแล้วหันกลับมาเลือกข้า”