ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 484

เวลาคล้ายหยุดนิ่งก็มิปาน

บัดนี้ความครึกครื้นของเขตล่าสัตว์เงียบงันไร้เสียง ทุกคนหันมองซ่งรั่วเจิน เพียงคิดว่านางดุจดั่งเซียนเดินดิน วิธีการนี้ชวนให้คนรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึง

ไม่มีใครสงสัยว่านี่คือความสามารถของซ่งรั่วเจิน

สามารถทำให้สวรรค์ลงทัณฑ์ทันท่วงทีเช่นนี้ได้ นี่คือวิธีการน่าทึ่งอะไรกัน?

อวิ๋นเนี่ยนชูและเมิ่งชิ่นลืมตาอ้าปากค้าง ปากที่อ้าออกลืมปิดให้สนิท ตนเองสามารถมีสหายหญิงเช่นนี้ได้ นับเป็นวาสนายิ่งใหญ่!

เรื่องนี้พูดออกไปสามารถโอ้อวดได้ชั่วชีวิต!

พี่น้องชายทั้งสี่ของสกุลซ่งหันหน้าสบตากัน มองเห็นท่าทางตกตะลึงของอีกฝ่าย หลังตอบสนองกลับมาได้ก็รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

น้องหญิงของตนมีความสามารถยอดเยี่ยมเกินไปแล้วกระมัง!

เพียงสถานการณ์ในวันนี้ ภายภาคหน้าใครยังขวัญกล้าทำตัวโอหังต่อหน้าน้องสาว นั่นก็คือรนหาที่ตาย!

ไม่เห็นหรือว่าแม้แต่สวรรค์ก็ยืนทางฝั่งน้องหญิงห้า?

“ไม่รู้ว่าพวกเจ้าคิดเห็นเช่นไรต่อคำอธิบายนี้?”

ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วขึ้น สายตาเย็นชาสบมองถังหงจี้ เหอเฉิงหยางและคนอื่น เจือความเย้ยหยันหลายส่วน

สีหน้าถังหงจี้และคนอื่นล้วนไม่สบอารมณ์มาก นึกเสียใจภายหลังภายในใจ รู้ตั้งแต่แรกว่าจะเป็นเช่นนี้ พวกเขาก็ควรรออีกหน่อย

บัดนี้ดีแล้ว ชุลมุนวุ่นวายขึ้นมา เกินกว่าจะจัดการได้แล้วจริงๆ

“เมื่อครู่ยังพูดจาฉะฉานมากมิใช่หรือ? เหตุใดจู่ๆ ก็เงียบแล้วเล่า คงมิใช่ประหยัดถ้อยคำขึ้นมาแล้วกระมัง?”