ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 494

“จื้อหย่วน ถึงท่านไม่ต้องการข้าก็ไม่อาจไม่ต้องการลูกของพวกเรานะ!” เหอเซียงหนิงกุมท้องน้อยด้วยสีหน้าช้ำใจสุดแสน

ฉินจื้อหย่วนตะลึงลาน

เหอเซียงหนิงตั้งครรภ์ลูกของเขา?

เขาแต่งงานกับกัวเยว่หลินมาสามปีแล้วแต่กลับไม่มีลูกเสียที ความจริงเขาก็ร้อนใจเหมือนกัน ช่วงเวลาที่ผ่านมาก็เคยไปหาหมอ แต่หมอบอกว่าวาสนายังมาไม่ถึง

ผู้ใดจะคาดว่ากัวเยว่หลินไม่ตั้งครรภ์มาตลอด เหอเซียงหนิงกลับตั้งครรภ์ลูกของเขาไวขนาดนี้?

“ที่เจ้าพูดมาเป็นความจริง?” ฉินจื้อหย่วนอดถามไม่ได้

เหอเซียงหนิงพยักหน้าติดต่อกัน “ย่อมเป็นเรื่องจริงอยู่แล้ว เรื่องแบบนี้ข้าจะโกหกท่านได้อย่างไร? ข้าตั้งครรภ์ลูกของท่าน ท่านจะไม่สนใจพวกข้าแม่ลูกไม่ได้นะ!”

ในเวลาเดียวกัน ฉู่จวินถิงมองไปทางหมอหลวงในกลุ่มคนแล้วเอ่ยว่า “หมอหลวงสวี ท่านมาดูหน่อย”

เดิมหมอหลวงสวีถวายการรักษาให้องค์ชายทั้งสอง ยามนี้องค์ชายทั้งสองอาการคงที่แล้ว เขาเพิ่งออกมาก็เห็นฉากที่น่าตื่นตาตื่นใจนี้พอดี

“พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง”

ยามนั้น หลังจากบรรดาหมอหลวงออกมา องค์ชาย เกากุ้ยเฟยรวมถึงจงเฟยก็ออกมาจากกระโจมเช่นกัน เห็นว่าข้างนอกนั้นทุกคนล้อมวงเข้าหากัน ท่าทางคึกคักยิ่งนัก ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้น

ขันทีรีบก้าวมาข้างหน้าเพื่อรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

ฮ่องเต้ขมวดคิ้วอย่างไม่พอพระทัย “แม่ทัพฉินอยู่ในราชสำนักถูกร้องเรียนไม่ใช่แค่ครั้งเดียวแล้ว เราให้เขาเข้มงวดกวดขันกับคนในครอบครัวก็เข้มงวดเช่นนี้งั้นรึ?”

“ฮองเฮา แม่นางถังผู้นี้เป็นคนที่เจ้าเลือกไว้ก่อนหน้านี้กระมัง? ยามนี้กลับ...” จงเฟยมีสีหน้าประหลาดใจ ทำท่าอยากพูดอะไรหากชะงักไว้

สีหน้าที่ไม่ค่อยดีอยู่แล้วของฮองเฮายิ่งมืดครึ้มกว่าเดิม นางก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าถังเสวี่ยหนิงจะกระทำเรื่องโง่งมพรรค์นี้ออกมาได้!

ฮ่องเต้เหลือบมองฮองเฮาปราดหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้หักหน้านาง แต่ดูจากสีหน้า ฮองเฮาก็รู้แล้วว่าฮ่องเต้ทรงไม่พอพระทัยเรื่องนี้