ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 503

หร่วนเนี่ยนถังอดไม่ได้ที่จะถามออกมา นางได้ยินมาว่านับแต่อาการของซ่งเยี่ยนโจวและซ่งอี้อันถูกรักษาจนหายขาด ผู้คนไม่น้อยก็ต่างสงสัยใคร่รู้ว่าท่านหมอที่รักษาพวกเขาคือผู้ใด ทว่าสกุลซ่งกลับไม่เคยเปิดเผยแพร่งพรายออกมา

ก่อนนี้ก็มีคนพยายามสืบเสาะหาข้อมูลอยู่เช่นกัน แต่ก็ยังคงไร้ซึ่งเบาะแสข่าวคราวใด

“ดูท่าคงมิอยากให้เกิดการอลหม่านวุ่นวาย อย่างไรหากชื่อเสียงกระจายออกไป ความยุ่งยากก็คงตามมาไม่น้อย”

ซ่งอี้อันเชื่อว่าน้องหญิงบ้านตนคงคิดเช่นนี้ หากเป็นผู้อื่นที่มีฝีมือเช่นนี้แล้วเล่าก็คงอดรนทนไม่ไหวอยากจะป่าวประกาศให้โลกหล้ารู้กันถ้วนทั่วแล้ว

สำหรับน้องหญิงห้าที่มีวิชาศาสตร์ลี้ลับแก่กล้า เมื่อผนวกรวมกับถวามถนัดถนี่ทางการค้าขายแล้ว เรียกได้ว่าก็มีกินมีใช้ไม่ขาดปาก ไม่มีเหตุจำเป็นใดให้ต้องลำบากลำบนอยู่แล้ว เขาก็คิดเช่นกันว่าขอเพียงน้องหญิงห้ามีความสุขตามอัตภาพในทุกๆ วันก็ดีมากพอแล้ว

หร่วนเนี่ยนถังพยักหน้า “ข้าเข้าใจแล้ว”

ซ่งอี้อันครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนเอ่ย “เรื่องในจวนของพวกเราเมื่อคราก่อน ข้าต้องขออภัยด้วย และขอบใจเจ้ามากที่ช่วยข้าให้พ้นจากเรื่องยุ่งยากใจ”

ครั้งนั้นที่หร่วนเนี่ยนถังตกน้ำ ก็เป็นเพราะต้องการขัดขวางไม่ให้แผนการของเถียนเจียวเจียวสำเร็จจนเขาต้องเดือดร้อน แต่กลับกลายเป็นว่าตัวนางต้องตกน้ำแทน ซึ่งเขาเองก็รู้สึกผิดในใจอยู่ไม่น้อย

หร่วนเนี่ยนถังไม่คิดว่าซ่งอี้อันจะพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาเอง อีกทั้งยังกล่าวขอบคุณนางอีก นางรีบโบกมือปฏิเสธพลางกล่าว “ครานั้นข้าเพียงแค่เห็นว่าเถียนเจียวเจียวทำเกินไป จึงได้คิดหาทางหยุดก็เท่านั้น คุณชายรองมิจำเป็นต้องรู้สึกผิดหรอกเจ้าค่ะ”

“นี่เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ หวังว่าเจ้าจะรับไว้”

ซ่งอี้อันนำเอาของขวัญในมือมอบให้นางไป ซึ่งก็เป็นของขวัญที่เขาเอ่ยปากถามกับน้องหญิงห้าแล้ว น้องหญิงห้าเป็นฝ่ายช่วยเลือกให้เขา

หญิงสาวธรรมดาผู้หนึ่งเช่นหร่วนเนี่ยนถัง เพื่อที่จะหยุดยั้งแผนการของเถียนเจียวเจียวเมื่อคราก่อน ตนเองไม่เพียงแต่ตกลงไปในทะเลสาบอีกทั้งยังถูกใส่ร้ายอีกด้วย เขาจึงรู้สึกผิดในใจอยู่ไม่น้อย

“สิ่งนี้…” หร่วนเนี่ยนถังลังเลอยู่เล็กน้อย

“เป็นเพียงของขวัญเล็กน้อยเท่านั้น มิได้มากราคาอันใด ถือเสียว่าเป็นคำขอโทษและคำขอบคุณจากข้าเถิด”