ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 519

หูหว่านเป็นสะใภ้ใหญ่ของสกุลหลิ่ว อุปนิสัยรุนแรง อีกทั้งยังชอบหาผลประโยชน์ เพราะเหตุนี้ทุกครั้งเห็นหลิ่วเฟยเยี่ยนขอสิ่งของจากหลิ่วหรูเยียน นางจึงหาทางแบ่งผลประโยชน์ออกมา

ต่อให้หลิ่วเฟยเยี่ยนดื้อรั้นเอาแต่ใจมากเพียงใด ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหูหว่าน

นายหญิงหลิ่วเองก็รู้อุปนิสัยของหูหว่าน แต่นางคิดว่าหูหว่านพูดไม่ผิดเลยแม้แต่น้อย พวกเขาสกุลหลิ่วเองก็ขาดเงินเฉกเดียวกัน!

แม้ว่านางสงสารเฟยเยี่ยน แต่อย่างไรเสียเฟยเยี่ยนก็แต่งเข้าสกุลซุนไปแล้ว ไม่สามารถยกผลประโยชน์ทั้งหมดไปให้สกุลซุนได้!

“เฟยเยี่ยน พี่สะใภ้ของเจ้าพูดถูกแล้ว จะเอาของทั้งหมดกลับไปที่สกุลซุนไม่ได้ ต่อให้เจ้าไม่คิดถึงพี่ใหญ่เจ้า ก็ต้องคิดถึงหลานชายเหล่านั้นของเจ้า” นายหญิงหลิ่วพูด

ได้ยินดังนั้น ต่อให้หลิ่วเฟยเยี่ยนไม่ยอมก็ต้องกล้ำกลืนฝืนทน

ซ่งรั่วเจินสองสามคนรับชมภาพนี้ด้วยสายตาเย็นชา รู้สึกเพียงตลกเหลือเกิน พวกเขายังไม่ได้รับปาก คนเหล่านี้ก็จัดสรรปันส่วนด้วยตนเองเสร็จสรรพดีแล้ว

ท่าทางนั้น...เห็นได้ชัดว่าไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะปฏิเสธ!

ซ่งรั่วเจินหันมองทางหลิ่วหรูเยียน ขณะเตรียมจะเอ่ยปาก กลับมองเห็นหลิ่วหรูเยียนยิ้มน้อยๆ เป็นสัญญาณให้นางวางใจ

“เฟยเยี่ยน ระยะนี้เจ้าเอาของไปจากข้าไม่น้อยแล้ว เป็นคนก็สมควรรู้จักพอ ภายภาคหน้าข้าไม่มีวันให้สิ่งใดกับเจ้าอีก” หลิ่วหรูเยียนพูด

หลิ่วเฟยเยี่ยนที่กำลังคว้าผลประโยชน์ไว้ในมือได้ยินก็อึ้งงัน อะไรนะ? ไม่ให้นาง?

สีหน้าหูหว่านเปลี่ยนไป นางย่อมรู้ว่าสกุลซ่งร่ำรวยที่สุด ต่อให้แบ่งให้พวกเขาเล็กน้อยก็เพียงพอให้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายแล้ว

นางยอมปล่อยให้หลิ่วเฟยเยี่ยนทำเรื่องเลอะเลือน ก็เพื่อฉวยโอกาสหาผลประโยชน์ยามนางขอสิ่งของมาบางส่วน อย่างไรเสียนางก็ไม่เสียเปรียบ

ทว่า...หลิ่วหรูเยียนเป็นอะไรไปแล้ว?