ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 521

เมื่อเผชิญหน้ากับคำตำหนิด้วยความโกรธกรุ่นของหลิ่วเฟยเยี่ยน หูหว่านมีสีหน้าไม่แยแส

นางรู้สึกมาตลอดว่าหลิ่วเฟยเยี่ยนโง่งมยิ่งนัก ความสามารถสักนิดหามีไม่ หากไม่ใช่เพราะอาศัยความรักที่ตระกูลหลิ่วมีต่อนาง แม้แต่สิทธิจะพูดจาต่อหน้านางก็ยังไม่มี!

สามีที่แต่งงานด้วยก็เป็นพวกไร้สามารถ ไม่รู้จักแสวงหาความก้าวหน้าก็แล้วไปเถอะ ทั้งวันรู้จักแต่กินดื่ม บุตรชายก็ทำเป็นแค่ก่อเรื่อง

จะว่าไปแล้ว คนที่นางอิจฉาจริงๆ คือหลิ่วหรูเยียนต่างหาก แต่งงานกับสามีที่ดีคนหนึ่ง หลายปีก่อนหน้านี้ซ่งหลินก็ดีต่อนางอย่างแท้จริง

ทั้งที่รู้ว่าที่บ้านเรียกร้องสิ่งของจากนางมาตลอด ถ้าเปลี่ยนเป็นบุรุษทั่วไปจะต้องรับไม่ได้เป็นแน่ แต่ซ่งหลินกลับไม่อยากทำให้หลิ่วหรูเยียนลำบากใจจึงไม่ได้เข้ามายุ่งมากนัก

เรื่องนี้มีบุรุษแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถทำได้

ทว่าหูหว่านยิ่งไม่อธิบาย หลิ่วเฟยเยี่ยนก็ยิ่งรู้สึกว่าสิ่งที่นางพูดมาเป็นไปได้มากว่าจะเป็นเรื่องจริง

“เยียนเอ๋อร์ เจ้ารู้เรื่องนี้หรือไม่?”

หลิ่วเฟยเยี่ยนมองไปทางบุตรสาวของตนเอง ในสมองกลับคิดทบทวนไม่หยุดว่าช่วงหลังมานี้สามีกลับดึกดื่นขึ้นทุกวันจริงๆ บางครั้งยังถึงขั้นไม่กลับอีกด้วย

นางเข้าใจว่าเสียใจมากเกินไป แต่ถ้าถูกหญิงสาวคนอื่นมาติดพันเข้าแล้ว...

ซุนเยียนเอ๋อร์ดวงตาเป็นประกายวาววับ นางได้ยินข่าวลือมาบ้าง แต่ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ

“ลูกสาวเจ้าก็ยังรู้ ทั้งครอบครัวล้วนเห็นเจ้าเป็นคนโง่!” หูหว่านพูดเยาะหยัน “คิดดูให้ดีเถอะ เด็กที่เจ้าคลอดออกมาล้วนแต่แซ่ซุน!”

“เจ้าคิดว่าเป็นลูกของเจ้า หารู้ไม่ว่าเด็กพวกนี้ล้วนแต่เป็นพวกเดียวกับสามีเจ้า!”

ซ่งรั่วเจินเห็นหูหว่านพูดจาจี้ใจดำทุกคำก็อดทอดถอนใจไม่ได้ว่าป้าสะใภ้ของเจ้าของร่างเดิมเป็นคนไม่ธรรมดานี่นา!

แม้แต่คนดื้อด้านไร้เหตุผลอย่างหลิ่วเฟยเยี่ยน ยามอยู่ต่อหน้านางก็ยังถูกพูดจนตอบโต้ไม่ได้ ถึงขั้น...ถูกพูดจนแทบจะร้องไห้ออกมาแล้ว!