ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 528

“นังโง่!”

ฉินเจิงสะบัดฝ่ามือตบฉาด ดวงตาเต็มไปด้วยไฟโทสะ

“เจ้าไม่ได้ยินข่าวลือหนาหูในเมืองหลวงงั้นเรอะ? ฉู่อ๋องกับนางมีความสัมพันธ์ไม่ธรรมดา เจ้าเป็นศัตรูกับนางก็เท่ากับเป็นศัตรูของฉู่อ๋อง!”

“เจ้ารังเกียจว่าปัญหาของครอบครัวพวกเราในตอนนี้ยังไม่มากพอ จะทำให้ข้าถูกเนรเทศไปด้วยให้ได้อย่างนั้นรึ!”

กู้อวิ๋นเวยถูกตบหนึ่งฉาด ในใจเต็มไปด้วยความโกรธเคือง เงยหน้าสบกับสายตาโกรธเกรี้ยวของฉินเจิงแล้วก็กล้ำกลืนคำที่อยากพูดลงไป ในใจกลับอดแค้นเคืองมิได้

ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้หากพวกตนลงมือเร็วกว่านี้ก็สามารถเอาชีวิตซ่งรั่วเจินได้แล้วแท้ๆ ภายหลังคงไม่เกิดเรื่องราวมากมายเช่นนี้ กล่าวถึงที่สุดก็เป็นเพราะฉินเจิงไร้ประโยชน์!

หลังจากฉินเจิงจากไป กู้อวิ๋นเวยก็ข่มโทสะเต็มท้อง สมองครุ่นคิดว่าอีกประเดี๋ยวต้องไปตระกูลกู้สักรอบ

ซวงซวงเกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ ถึงนางจะตัดสัมพันธ์กับตระกูลกู้แล้ว แต่เรื่องแบบนี้พวกเขาไม่อาจเพิกเฉยไม่สนใจ

ตอนนั้นบิดานางสร้างความชอบทางทหารจึงได้รับป้ายทองละเว้นโทษตายมาป้ายหนึ่ง ขอเพียงยอมนำออกมา ยังจะต้องกลัวว่าซวงซวงจะถูกเนรเทศอีกงั้นหรือ?

ทว่าเวลานั้นเอง ฮูหยินผู้เฒ่าหลินที่ทราบข่าวเหมือนกันก็บุกเข้ามาหาด้วยสีหน้าโกรธแค้น

“กู้อวิ๋นเวย ล้วนเป็นเพราะลูกสาวคนดีที่เจ้าเลี้ยงมาคอยทำร้ายลูกชายข้า ยามนี้ทำให้ลูกชายข้าถูกเนรเทศแล้ว ข้าสู้ตายกับพวกเจ้าแล้ว!”

ฮูหยินผู้เฒ่าหลินสีหน้าดุร้าย ดวงตาแดงก่ำ ท่าทางเกรี้ยวกราดดุดันราวแค้นใจที่ไม่อาจฉีกกู้อวิ๋นเวยเป็นชิ้นๆ!

บุตรชายนางต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงจึงกลายเป็นคนโปรดเบื้องพระพักตร์ เดิมควรมีอนาคตราบรื่น การงานก้าวหน้า แต่เพราะฉินซวงซวง บัดนี้ชีวิตดิ่งลงเหวยังไม่พอ ยังถูกตัดสินโทษเนรเทศอีกด้วย!

นางมีจือเยว่เป็นบุตรชายเพียงคนเดียว หากถูกเนรเทศเสียแล้ว วันหน้านางก็จะไร้ที่พึ่งพิงจริงๆ แล้ว ต้องการให้นางไปตายอย่างนั้นหรือ?

ต่อให้ต้องตาย นางก็จะให้คนตระกูลฉินพินาศไปด้วยกัน!