กู้ชิงเหยี่ยนและกู้ชิงซิวเห็นมารดาไม่ใจอ่อน ทันใดนั้นถอนหายใจโล่งอกเฮือกหนึ่ง พวกเขากังวลที่สุดก็คือบิดามารดาจะเปลี่ยนใจ
บัดนี้พวกเขามีลูกของตนแล้ว ระยะก่อนฉินเซี่ยงเหิงแย่งการแต่งงานของพี่น้องไป ลอบทำอย่างลับๆ ยังไม่ทันแต่งงานก็ลอบสานสัมพันธ์ไปแล้ว หน้าตาของสกุลฉินหมดไปจนสิ้น
ต่อให้พวกเขาตัดขาดความสัมพันธ์ไปแล้ว แต่ตอนนั้นสายตาทุกคนยามสบมองพวกเขาก็แปลกประหลาดมาก แม้แต่ลูกของตนก็ได้รับเสียงเยาะหยัน
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงความโหดเหี้ยมอำมหิตของฉินซวงซวง แย่งชิง ใส่ร้ายครั้งแล้วครั้งเล่า ทุกเรื่องล้วนชวนให้คนชี้หน้าด่า!
เทียบกับอวิ๋นเวยแล้ว ทำเรื่องน่าขายหน้าได้มากยิ่งกว่าเสียอีก!
“เรื่องนี้ก็ตกลงตามนี้เถอะ ไม่ต้องเข้าไปยุ่ง” ราชครูกู้พูด
“ท่านพ่อ อวิ๋นเวยเป็นลูกสาวแท้ๆ ของท่านนะ! ท่านทำเช่นนี้โหดร้ายเกินไปแล้ว!” สีหน้ากู้ชิงเจ๋อตกตะลึงพรึงเพริด ไม่กล้าเชื่อว่าบิดามารดาแท้ๆ ของตนจะเลือดเย็นถึงขั้นนี้ นิ่งดูดายดูลูกสาวของตนไปตาย!
ราชครูกู้สบมองเขานิ่งๆ อย่างกล่าวเตือน “หากเจ้าคิดว่าพวกเราทำไม่ถูก มิสู้เจ้าไปคลี่คลายด้วยตนเอง อย่างไรเสียพวกเจ้าก็ล้วนโตแล้ว ต้องการแยกบ้านก็สมควรแล้ว เจ้าแยกออกไปก็พอ”
“ข้า ข้ามิได้หมายความเช่นนี้...”
สีหน้าคุณชายสามสกุลกู้เปลี่ยนไป ยอมแพ้ในทันใด เดิมทีเขาก็ไม่มีความสามารถเท่าพี่ใหญ่พี่รอง อยู่ที่บ้านยังสามารถใช้ชีวิตอย่างสุขสบายได้ หากย้ายออกไป ไฉนเลยจะมีชีวิตที่ดีได้!
“ในเมื่อเรื่องนี้โวยวายมาถึงขั้นนี้แล้ว ย่อมต้องมีคนตรวจสอบความจริง”
“หากเป็นฝีมือนาง ชดใช้ความผิดก็เป็นเรื่องสมควรแล้ว หากไม่ใชฝีมือนาง ก็ไม่มีใครสามารถปรักปรำนางได้”
สีหน้าราชครูกู้เย็นชา บัดนี้ฮูหยินผู้เฒ่าหลินเป็นเพียงสามัญชนคนหนึ่ง คนทำคดีย่อมไม่ลำเอียงช่วยนาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง