“ท่านแม่ ท่านว่าทำไมซ่งรั่วเจินถึงโชคดีขนาดนี้นะ นางได้รับการเหลียวแลจากฉู่อ๋องเชียวนะเจ้าคะ!”
ฝานซืออิ๋งยิ่งคิดก็ยิ่งไม่พอใจ ตอนนั้นหลังไปจากตระกูลซ่งแล้ว คิดว่าพวกเขาจะต้องเคราะห์ร้ายแน่นอน อย่างไรเสียก็แค่คนพิการคนหนึ่ง นางตีจากมาหาเป็นไรไม่
ผู้ใดจะคิดว่าซ่งเยี่ยนโจวไม่เพียงยืนขึ้นได้อีกครั้ง แต่ยังได้กลับมารับตำแหน่งแม่ทัพตงจงหลางอีกด้วย
ควรทราบว่าเรื่องที่ซ่งเยี่ยนโจวได้เป็นแม่ทัพตงจงหลางตั้งแต่อายุยังน้อยมีคนมากมายเท่าไรที่รู้สึกอิจฉา ลับหลังยิ่งไม่รู้ว่ามีคนตั้งมากมายเท่าไรอิจฉานางที่ได้แต่งงานกับบุรุษที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้
ตระกูลซ่งยังดีขึ้นทุกด้าน ซ่งอี้อันสอบรับราชการได้ ซ่งรั่วเจินก็มีความเป็นไปได้มากว่าจะได้เป็นพระชายาฉู่อ๋อง
เรื่องสำคัญที่สุดก็คือ...ทุกความเปลี่ยนแปลงของตระกูลซ่งยังเกิดขึ้นหลังนางจากมาแล้ว ถึงขั้นมีคนบอกว่านางเป็นดาวหายนะเพราะเหตุนี้อีกด้วย!
ช่างน่าโมโหนัก!
“ยังไม่ใช่เพราะเจ้าโง่หรือไร! ตอนนั้นถ้าจับซ่งเยี่ยนโจวไว้แน่นๆ ต่อให้เขากลายเป็นคนพิการ ตระกูลซ่งก็ยังมีกิจการมากมาย ชั่วชีวิตมีกินมีใช้ไม่ขาดมือ!”
“ยามนี้เป็นอย่างไรเล่า ผลประโยชน์อันใดไม่ได้มาสักอย่าง เจ้าอยากแต่งงานอีกครั้งก็ยังยาก ข้าได้ยินว่าตอนนี้ตระกูลซ่งกำลังเตรียมงานแต่งงานกับตระกูลลั่ว อีกไม่นานก็จะจัดพิธีวิวาห์แล้ว”
เพียงเฉียนชิวเซียงคิดถึงเรื่องนี้ก็รู้สึกทรมานเหมือนมีแมวข่วนหัวใจอย่างไรอย่างนั้น
เดิมนั้นความร่ำรวยเหล่านี้เป็นของพวกนาง!
ตอนนี้ประเสริฐนัก ไม่เหลืออะไรสักอย่างแล้ว!
กล่าวถึงตรงนี้ เฉียนชิวเซียงพลันนึกอะไรขึ้นมาได้จึงเอ่ยว่า “ในเมื่อแผนการในปีนั้นของเจ้าได้ผล ลองนำมาใช้ใหม่อีกรอบดีหรือไม่?”
“หมายความว่าอย่างไรเจ้าคะ?” ฝานซืออิ๋งงงงันไปเล็กน้อย “แต่ตอนนี้ข้าไม่มีแม้แต่โอกาสได้เจอเยี่ยนโจวเลยนะเจ้าคะ”
ใช่ว่านางไม่เคยคิดจะไปหาซ่งเยี่ยนโจวอีกครั้ง ดีที่สุดคือขอร้องจนทำให้เขาใจอ่อนลงได้
ผู้ใดจะคาดคิดว่าแม้แต่โอกาสจะได้เจอกันก็ยังไม่มี ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการหาวิธีปีนขึ้นเตียงเขาแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง