ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 559

เวลานั้น กู้ชิงเหยี่ยนกับกู้ชิงเจ๋อรู้จากปากข้ารับใช้แล้วว่าหลังจากมารดาหมดสติไปบนเขาก็ได้สติคืนมาเพราะได้ยาจากแม่นางตระกูลซ่ง

“พี่ใหญ่ ท่านว่าพี่รองทำแบบนี้เหลวไหลหรือไม่? ทั้งที่รู้ความแค้นระหว่างตระกูลซ่งกับพวกเรา พวกนั้นจะช่วยเหลือท่านแม่อย่างจริงใจได้อย่างไรกัน?”

“ถ้าท่านแม่เป็นอะไรไป จะต้องเป็นพวกนั้นที่จงใจคิดร้ายเป็นแน่!”

กู้ชิงเจ๋อพลันระเบิดออกมา เขาอยากเปิดกะโหลกกู้ชิงซิวดูจริงๆ ว่ามีอะไรอยู่ในนั้น เกรงว่าคงเสียสติไปแล้วถึงได้ตัดสินใจเช่นนี้!

กู้ชิงเหยี่ยนกลับเยือกเย็นกว่าเขามาก “ข้าเชื่อในความประพฤติของตระกูลซ่ง หลายปีนี้กิตติศัพท์ของตระกูลซ่งในเมืองหลวงเป็นอย่างไรทุกคนล้วนรู้ดี เดิมก็เป็นตระกูลที่มีคุณธรรม ไม่เคยทำร้ายผู้อื่น”

“นอกจากนี้ คนที่มีความแค้นกับพวกเขาคือตระกูลฉิน ตระกูลกู้ของพวกเราไม่เคยผูกความแค้นกับพวกเขา”

“พี่ใหญ่ ทำไมท่านถึงเป็นเหมือนพี่รองไปอีกคนเล่า? อวิ๋นเวยเป็นน้องสาวของพวกเรานะ นางแซ่กู้ เช่นนั้นก็เป็นคนในตระกูลกู้ของพวกเรา!”

“ตอนนี้อวิ๋นเวยกับซวงซวงยังถูกคุมขังอยู่ในคุก พวกนั้นอยากให้พวกเราตายใจจะขาด ยังหวังให้พวกนั้นช่วยเหลือท่านแม่ นี่มิเท่ากับเพ้อฝันหรอกรึ?”

กู้ชิงเจ๋อกลอกตา เขาชักสงสัยแล้วสิว่าหลังจากพี่ใหญ่กับพี่รองรับราชการ สมองก็มีปัญหาเสียแล้ว

เวลานั้น กู้ชิงซิวเดินตรงมาทางนี้ ยังไม่ทันได้พูดจาก็ถูกกู้ชิงเจ๋อสาดคำตำหนิใส่ยกใหญ่

“พี่รอง ท่านดูซิว่าท่านทำอะไรลงไป? ถ้าท่านแม่เป็นอะไรไป ข้าจะคอยดูว่าท่านจะอธิบายอย่างไร!”

กู้ชิงซิวมองเขาอย่างแปลกๆ แล้วกวาดสายตาตั้งคำถามไปทางกู้ชิงเหยี่ยน “เขาพูดเหลวไหลอันใดอยู่?”

“เขาคิดว่าเจ้าไม่ควรให้ท่านแม่กินยาที่ตระกูลซ่งให้มา” กู้ชิงเหยี่ยนกล่าวอย่างรวบรัดแล้วถามว่า “ตอนนี้อาการท่านแม่เป็นอย่างไรบ้าง?”

“หมอโจวกำลังจับชีพจรให้ แต่สีหน้าของเขาประหลาดอยู่บ้าง อยู่ต่อหน้าท่านแม่จึงไม่สะดวกถาม รอจนเขาออกมาค่อยถามอีกที”

ขณะกำลังคุยกันอยู่ หมอโจวก็ก้าวเท้าไวๆ ออกมา ท่าทางรีบร้อนนั้นแฝงความตื่นเต้นที่ยากจะปิดบัง