ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 605

“แอด...”

เสียงประตูห้องถูกผลักเปิดออก ฝานซืออิ๋งย่องเบาเตรียมเข้าไปภายใน ทันใดนั้นเสียงก็ดังขึ้นจากทางด้านหลัง

“แม่นางฝาน วันนี้พี่ใหญ่ข้าแต่งงาน ที่จวนไม่ได้เชิญเจ้า กลางดึกค่ำมืดเช่นนี้...มาเป็นขโมยหรือ?”

ซ่งรั่วเจินกอดอก ดวงหน้างดงามเผยสีหน้าเยาะหยัน มองท่าทางเหมือนขโมยก็มิปานของฝานซืออิ๋งที่อยู่ตรงหน้า

ชั่วขณะได้ยินเสียงดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทั้งตัวฝานซืออิ๋งคล้ายถูกฟ้าผ่า ตกตะลึงอึ้งงันอยู่กับที่

นางหันหน้าไปอย่างเหลือจะเชื่อ ชั่วขณะได้เห็นซ่งรั่วเจินกลับไม่ต่างจากเห็นมารชั่วร้าย ยิ่งไปกว่านั้นยามได้เห็นฉู่อ๋องข้างกายนางแล้ว ตกตะลึงพรึงเพริดทำอันใดไม่ถูก ร่างกายอ่อนยวบเกือบล้มหน้าคะมำบนพื้น

“เจ้า เหตุใดพวกเจ้ามาอยู่ที่นี่?”

“คำนี้สมควรเป็นพวกเราถามเจ้ากระมัง?” ซ่งรั่วเจินเยาะหยัน

ขณะเดียวกัน เปลวเทียนภายในห้องถูกจุดขึ้นอีกครั้ง ซ่งเยี่ยนโจวและลั่วชิงอินเดินออกมาพร้อมกัน

ใบหน้าซ่งเยี่ยนโจวเย็นชา สีหน้าเคร่งขรึม เขาเกลียดฝานซืออิ๋งมาก เดิมทีคิดว่าชาตินี้ไม่ขอพบหน้าอีก คิดไม่ถึงหญิงคนนี้จิตใจบ้าคลั่ง คิดวิธีการเช่นนี้ออกมาได้!

ก่อนหน้านี้ยามน้องหญิงห้าเอ่ยเตือนเขา เขาก็ตกใจมาก ไม่อยากจะเชื่อต้องเป็นหญิงเช่นไรมาถึงตอนนี้แล้วกลับยังไม่สำนึก

จนกระทั่งได้เห็นเองกับตา เขารู้สึกว่าเพียงได้เห็นแวบเดียวตาก็สกปรก

บัดนี้อวิ๋นหยางพาคนอื่นเดินทางมาแล้ว ได้เห็นฝานซืออิ๋งถูกจับได้คาที่ ไฉนเลยจะยังไม่เข้าว่าเกิดเรื่องใดขึ้นอีก?

สีหน้าหลิ่วหรูเยียนแข็งทื่อดุจเหล็ก ออกคำสั่งแม่นม “ดึกดื่นค่ำมืดลอบเข้ามาจะต้องไม่มีเจตนาดีแน่ ค้นให้ข้า ดูว่าบนตัวนางยังซ่อนอะไรเอาไว้!”

อิงตามความเข้าใจของนางที่มีต่อฝานซืออิ๋ง ไม่มีความกล้าถึงขั้นฆ่าคนชิงทรัพย์ จะต้องคิดหาหนทางบางอย่างลงมืออย่างแน่นอน

“ไม่ได้! พวกเจ้าอย่าค้นตัวข้า!”