ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 624

จ้าวจือเต๋อก็เห็นพ้องกัน “ฝ่าบาท เรื่องนี้ล้วนเป็นกลอุบายที่สกุลหลิ่วเป็นผู้วาง ราชครูกู้เป็นผู้บริสุทธิ์จริง อีกทั้งบุตรสาวราชครูกู้ก็ยังเป็นฮูหยินของแม่ทัพซ่ง หลายปีมานี้ทนทุกข์ในสกุลหลิ่วมาก็ไม่น้อย ไม่ง่ายเลยจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ”

เดิมทีกู้หวยซวี่ก็เป็นขุนนางผู้เป็นเสาหลัก ฮ่องเต้เดิมก็ไม่ได้ต้องการให้เขาลาออก ถ้อยคำของฉู่จวินถิงก็ตรงพระทัยเข้าพอดี จึงกล่าว

“ราชครูกู้ เราว่าข้อเสนอของฉู่อ๋องนั้นดีทีเดียว บัดนี้อุทกภัยในเจียงหนานรุนแรง ประชาชนพลัดถิ่นไร้ที่อาศัย”

“เงินบรรเทาภัยพิบัติได้ส่งไปแล้ว ทว่าปัญหาของผู้ประสบภัยยังไม่บรรเทา กลับกันผู้ลี้ภัยยิ่งเพิ่มมากขึ้น ครานี้ให้เจ้าและฉู่อ๋องเร่งรุดไปจัดการอุทกภัยที่เจียงหนานด้วยกันก็แล้วกัน”

กู้หวยซวี่รู้ดีว่าฉู่จวินถิงกำลังช่วยเขา จึงรีบกล่าว “ขอบพระทัยฝ่าบาท ขอบพระทัยท่านอ๋องที่เมตตาพ่ะย่ะค่ะ”

จ้าวจือเต๋อที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็พลอยโล่งใจไปด้วยเปลาะหนึ่ง ก่อนเอ่ยถาม “ฝ่าบาท เช่นนั้นตระกูลใต้เท้าหลิ่วจะจัดการเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ?”

“ปลดตำแหน่งขุนนางเขาเสีย!” ฮ่องเต้กล่าวเสียงแข็ง “ส่วนกู้อวิ๋นเวย ประหารชีวิต!”

“กระหม่อมรับบัญชา”

ได้รับผลลัพธ์เช่นที่คาดไว้ ฉู่จวินถิงก็พอใจเป็นอย่างยิ่ง ทั้งๆ ที่ยังอยู่หน้าประตูห้องทรงพระอักษร ในใจกลับคิดไปถึงว่าอีกเดี๋ยวจะไปหาสตรีที่เขาชอบพอเพื่อบอกข่าวดีนี้เสียแล้ว

“ท่านอ๋อง เมื่อครู่ขอบพระทัยท่านยิ่งนัก” กู้หวยซวี่กล่าวด้วยความซึ้งใจ

“ราชครูกู้ไม่ต้องเกรงใจไป ที่ข้าพูดไปก็เป็นความจริง หากท่านออกจากราชสำนักไป ก็นับเป็นความสูญเสียของประชาชนแล้ว”

ใบหน้าฉู่จวินถิงประดับรอยยิ้ม น้ำเสียงสูงขึ้นเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ดีเป็นอย่างยิ่ง

ดวงตากู้หวยซวี่ฉายแววประหลาดใจ ยามนี้ผู้ที่ได้โอกาสสร้างคุณูปการชดเชยความผิดก็คือเขา ทว่าไยฉู่อ๋องแลดูดีใจเสียยิ่งกว่าเขาอีกเล่า?

จวนสกุลซ่ง

ซ่งรั่วเจินและพวกกำลังรอคอยซ่งอี้อันกลับมาด้วยความร้อนใจ แต่กลับคาดไม่ถึงว่าจะเป็นข่าวของฉู่อ๋องที่มาถึงก่อน