ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 655

“คุณหนู รีบหนีไปเจ้าค่ะ!”

สองตาของเฉินเซียงแดงก่ำ น้ำเสียงสั่นเครือ รีบผลักไสซ่งรั่วเจินให้หนีไป

ซ่งรั่วเจินหันกลับมา เห็นสาวใช้ที่ตั้งมั่นคอยติดตามนางในยามนี้สีหน้าเต็มด้วยความเด็ดเดี่ยว ดวงตากลับแน่วแน่ยิ่งกว่า

เห็นได้ชัดว่านางเตรียมพร้อมที่จะสละชีพแล้ว

หัวใจของนางราวถูกค้อนทุบกระแทกอย่างแรง กล่าว “พวกมันมากมายเพียงนี้ หญิงสาวตัวคนเดียวเช่นเจ้าจะขัดขวางอะไรได้?”

“ขัดขวางได้เพียงชั่วขณะก็ชั่วขณะเจ้าค่ะ”

ในดวงตาของเฉินเซียงเปี่ยมด้วยความเสียใจ “ล้วนเป็นที่ข้าไร้ประโยชน์ ปกป้องคุณหนูไม่ได้ ท่านอ๋องอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก ขอเพียงถ่วงเวลาไว้ได้สักหน่อย จะต้องตามมาทันแน่!”

“ยังไม่ถึงคราวต้องตาย อย่ากลัวไปเลย”

ซ่งรั่วเจินหยิบกระดาษเขียนยันต์ออกมาแผ่นหนึ่ง เพียงนางชูมือขึ้นก็เกิดไฟลุกวาบผ่าน เพียงชั่วพริบตากระดาษยันต์ก็เผาไหม้ ตามติดมาด้วยเปลวเพลิงลุกโชนขึ้นด้านหลังของพวกนางในพริบตา

พร้อมกันนั้น นางหยิบยันต์อีกสองแผ่นติดลงบนกายของตนเองและเฉินเซียง

“ยันต์เร่งความเร็ว รีบไป!”

เฉินเซียงยังไม่ทันเข้าใจคำพูดของคุณหนูตนดี ก็รู้สึกถึงสองเท้าของตนที่มีลมพัดผ่าน ห้วงพลังที่ไม่เคยมีมาก่อนแผ่ซ่านจากสองเท้าขึ้นมา ตามติดมาด้วยร่างทั้งร่างที่พุ่งออกไปราวกับลมก็มิปาน

“กรี๊ด คุณหนู!”

เพราะความเร็วที่มากเกินไป เฉินเซียงยังควบคุมสองเท้าของตนในเวลาสั้นๆ ไม่ได้จนเกือบล้มคะมำลง

ซ่งรั่วเจินกลับคล้ายจะคาดการณ์ไว้ก่อนแล้ว จึงยื่นมือคว้าเฉินเซียงไว้ พุ่งตรงออกไปด้านนอกด้วยความรวดเร็ว

ไต้ซือเทียนจีเห็นกลวิธีของซ่งรั่วเจินกับตาตนเอง ดวงตาก็พลันเบิกกว้าง แฝงด้วยความไม่อยากเชื่อสายตา

“เป็นไปได้อย่างไร? นางกลับมีกลวิธีในตำนวนถึงระดับนี้!”

เขาเพียรศึกษาศาสตร์ลี้ลับมาเป็นเวลาหลายปี เชื่อมั่นว่าความสามารถในด้านนี้ของตนนั้นสามัญชนคนธรรมดายากจะเทียบเทียม จะมีก็แต่เมื่อมาถึงเมืองหลวงแล้วจึงได้ยินข่าวว่ากลวิธีของซ่งรั่วเจินนั้นไม่ธรรมดา