ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 670

กู้ชิงเหยี่ยนพยักหน้า “ไม่เพียงเท่านี้ ยังมีคนพูดว่าจวนอัครมหาเสนาบดีร่ำรวยถึงเพียงนี้ ใช่หรือไม่ว่าท่านอัครมหาเสนาบดีรับสินบน”

“เช้าวันนี้ ฝ่าบาทตำหนิอัครมหาเสนาบดีถังอย่างแรงที่ห้องทรงพระอักษร เสียงด่าดังมากจนภายนอกได้ยิน”

ราชครูกู้พูดเนิบนาบอย่างไม่ใส่ใจ ภายในเสียงกลับเผยกลิ่นอายที่ได้รับชมละครฉากสนุกหลายส่วน

เรื่องถังเสวี่ยหนิงทำร้ายรั่วเจินในพิธีล่าสัตว์ เขาย่อมรู้ ยิ่งไม่ต้องพูดเรื่องสกุลซ่งแจกจ่ายโจ๊ก ถังเสวี่ยหนิงเองก็แจกจ่ายโจ๊ก แต่ยังต้องการแจกจ่ายซาลาเปาเนื้อ

สองคนได้พบกันที่ประตูเมืองทิศประจิม เขาได้ยินเรื่องรั่วเจินสั่งให้คนเก็บแผงไปทั้งหมดนี้แล้ว จะต้องเป็นเพราะหลานสาวถูกรังแก กลับอดกลั้นไว้ มิได้บอกผู้อาวุโสอย่างพวกเขาเหล่านี้

บัดนี้ถังเสวี่ยหนิงก่อเรื่องโง่งมเหล่านี้ออกมา ก็สมควรแล้ว!

พี่น้องสกุลซ่งสบตากันแวบหนึ่ง ล้วนรู้สึกมีความสุขในคราวเคราะห์ของผู้อื่น

คิดใช้วิธีการเช่นนี้มารังแกน้องหญิงห้า ยกหินใส่เท้าตน บัดนี้อัครมหาเสนาบดีถังจะต้องปวดหัวแน่

“ฮองเฮาอยากให้ถังเสวี่ยหนิงเป็นลูกสะใภ้มาโดยตลอด ก็ไม่รู้บัดนี้นึกเสียใจภายหลังไปแล้วหรือไม่?”

ซ่งอี้อันหรี่ตาลง ดวงตาแยกดำขาวอย่างชัดเจนสะท้อนไอเย็น น้องหญิงของตนโดดเด่นไปทุกจุด กลับถูกฮองเฮาจับผิดอยู่หลายครั้ง

เขากลับไม่รู้ ตกลงมีที่ใดเทียบถังเสวี่ยหนิงตัวโง่งมคนนั้นไม่ได้?

ซ่งจิ่งเซินหัวเราะออกมา “คราวนี้นึกเสียใจภายหลังก็แล้วอย่างไรเล่า ทุกคนล้วนรู้ว่าสายตานางไม่ดี”

คนอื่นภายในห้องสบตากัน ก็เข้าใจว่าพี่น้องชายทั้งสี่ปกป้องซ่งรั่วเจินมากเพียงใด ถึงขั้นขวัญกล้าเปล่งวาจาเช่นนี้ออกมาได้

ทว่าพวกเขาเองก็คิดว่าซ่งรั่วเจินมิได้ด้อยไปกว่าคนอื่นเลยแม้แต่น้อย ตรงข้ามกันฉลาดยิ่งกว่าถังเสวี่ยหนิงมากนัก!