แม่นางเช่นนี้ ช่างหาได้ยากยิ่ง!
ซ่งจืออวี้เห็นใบหน้าถังหงจี้ดำทึบทึม ลังเลอยู่นานก็ไม่ขยับ นี่จึงสืบเท้าขึ้นไปข้างหน้า
“บุรุษตัวโตคนหนึ่ง กลับถนอมร่างกายตนเองยิ่งนัก ในเมื่อเจ้าไม่อาจหักใจ ข้าจะช่วยเจ้าสักครั้งก็แล้วกัน”
จากนั้น ทุกคนก็ได้เห็นซ่งจืออวี้สืบเท้าขึ้นไปอย่างว่องไวหนึ่งก้าว คว้าปกคอเสื้อของถังหงจี้มาที่ริมแม่น้ำ!
“ปล่อยข้านะ!”
ถังหงจี้ดิ้น ทว่าซ่งจืออวี้ไม่ใส่ใจ ไม่เพียงทำให้เขาดิ้นหนีไม่ได้ ยังยกคนขึ้นอีกด้วย
ทุกคนได้เห็นเรี่ยวแรงมหาศาลของซ่งจืออวี้ ภายในสายตาสะท้อนความตกตะลึง
นี่น่าตกใจเกินไปแล้วกระมัง!
“ตูม!”
ถังหงจี้ถูกซ่งจืออวี้โยนลงน้ำไปแล้ว
ความหนาวเหน็บเสียดแทงกระดูกกระตุ้นถังหงจี้ สีหน้าเผือดซีดไปในทันใด รีบตะเกียกตะกายเข้าฝั่ง
ยามถังเสวี่ยหนิงค่อยๆ ฟื้นขึ้นมาก็ได้เห็นภาพซ่งจืออวี้โยนพี่ชายของตนลงแม่น้ำ อุทานออกมาอย่างตกตะลึง “เหตุใดพวกเจ้าทำกับพี่ชายข้าเช่นนี้ ใต้หล้านี้ยังมีกฎหมายอยู่หรือไม่?”
นางหันมองใบหน้าเย็นชาของฉู่จวินถิง รู้ดีอยู่ภายในใจว่าตนเองเป็นฝ่ายขอความเป็นธรรมย่อมไร้ผล ทำได้เพียงขอร้องฉู่เทียนเช่อ
“เช่ออ๋อง ขอร้องท่านได้โปรดออกหน้าแทนหม่อมฉันและพี่ชายของหม่อมฉันด้วยเพคะ!”
ทุกคนจับจ้องการกระทำของถังเสวี่ยหนิง ท่าทีกลายเป็นแปลกประหลาดขึ้นมา
ฉู่เทียนเช่อมองถังเสวี่ยหนิงที่กำลังทุกข์ใจแวบหนึ่ง ยื่นมือออกไปหานาง พูดว่า “แม่นางถัง เจ้าลุกขึ้นก่อนเถอะ”
ถังเสวี่ยหนิงนี่ถึงรู้ว่าตนเองกำลังนั่งบนพื้น รีบลุกขึ้นมา ภายในสายตาเปี่ยมความซาบซึ้งใจ “ขอบพระทัยเช่ออ๋องมากเพคะ”
“เหตุที่พี่ชายของเจ้าตกน้ำ ก็เพราะเขาเดิมพันกับคนไว้ แพ้เดิมพันย่อมต้องยอมรับความพ่ายแพ้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง