ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 703

ซ่งจิ่งเซินฟังอารมณ์ในคำพูดของซ่งรั่วเจินออกจึงกล่าวว่า “น้องหญิงห้า ฮองเฮาทรงไม่เห็นข้อดีของเจ้านั่นเป็นเพราะนางตาบอดเอง เจ้าไม่ต้องไปสนใจ”

“จากที่ข้ารู้มา ฮองเฮามีชาติตระกูลสูงศักดิ์ นางเลือกชายาให้ฉู่อ๋อง สิ่งที่ให้ความสำคัญมากที่สุดก็คือชาติตระกูล ไม่ว่าถังเสวี่ยหนิงหรือหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ล้วนเป็นเช่นนี้”

“มารดาของเช่ออ๋องคือจงเฟย ฐานะสู้ฮองเฮาไม่ได้ มุมมองย่อมแตกต่างกัน”

เขาว่าแล้วก็แค่นหัวเราะออกมา เลิกคิ้วพยักพเยิดไปทางฉู่เทียนเช่อที่อยู่ไม่ไกล “เช่ออ๋องแต่งชายาเอกแล้ว ไม่แน่ว่าคงคิดจะให้เจ้าเป็นชายารอง”

“ถ้าเจ้ากลายเป็นชายารองของเขาก็เท่ากับว่าพวกเขาได้ประโยชน์โดยไม่ต้องลงแรงเลยน่ะสิ!”

ซ่งรั่วเจินนึกถึงตอนที่ได้เจอฉู่เทียนเช่อทั้งสองครั้ง ดูเหมือนเขาจะมีเจตนาอยากใกล้ชิดกับนาง คำพูดและการกระทำล้วนช่วยเหลือนางเป็นพิเศษ

เดิมทีนางไม่ได้คิดมาทางนี้ ยามนี้เมื่อได้ฟังซ่งจิ่งเซินวิเคราะห์ออกมา ทันใดนั้นก็ตระหนักว่ามีความเป็นไปได้เช่นนี้อยู่ด้วย

“แผนการนี้ของเช่ออ๋อง...จะโจ่งแจ้งเกินไปแล้วกระมัง?” ซ่งรั่วเจินรู้สึกทึ่ง

ซ่งจิ่งเซินเลิกคิ้วขึ้นอย่างได้ใจ “ยามนี้เจ้าเป็นที่หมายปองของผู้คนมากมาย ลำพังศาสตร์ลี้ลับก็มีคนให้ความสำคัญมากมายเท่าไรแล้ว?”

“จงเฟยกับเช่ออ๋องจะวางแผนไว้แบบนี้ก็เป็นเรื่องปกติมาก กลับเป็นฮองเฮาเสียอีกที่อคติบังตาจึงมองเห็นไม่ชัดเจนเอง!”

“ถ้าไม่ใช่เพราะทุกคนล้วนรู้ความรู้สึกที่ฉู่อ๋องมีต่อเจ้า คนที่มาเจรจาสู่ขอในช่วงเวลานี้ไม่รู้มีมากมายเท่าไร เขาต่างหากที่ขวางทางเรื่องดีๆ ของเจ้า!”

“ล้วนเป็นเพราะเมื่อก่อนข้าไม่อยู่เมืองหลวง ถ้าข้ากลับมาเร็วกว่านี้จะต้องไม่ปล่อยให้เจ้าได้รับความไม่เป็นธรรมแบบนี้แน่นอน!”

ซ่งรั่วเจินเห็นสีหน้าโกรธแค้น อัดอั้นและจนปัญญาของซ่งจิ่งเซินแล้วก็เข้าใจว่าเขาสงสารตนเอง หัวใจพลันรู้สึกอุ่นวาบ

“พี่สี่ ข้ารู้ว่าท่านหวังดีต่อข้า”