ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 710

คิดไม่ถึงว่าเพิ่งมาถึงประตูทางเข้าก็ได้ยินเสียงทะเลาะกัน กู้หรูเยียนได้ยินคำพูดที่อวิ๋นหงหล่างพูดออกมาแล้วก็รู้สึกว่าน่าขันนัก

ไม่แปลกเลยที่จางเหวินไม่ยอมทนอีกต่อไป ใครจะทนต่อไปได้ไหว?

“นายหญิงของบ้านควรมีจิตใจกว้างขวางก็จริง แต่ใต้เท้าอวิ๋นให้ท้ายอนุมารังแกนายหญิงของบ้านครั้งแล้วครั้งเล่า ยังจะต้องอดทนต่อไปอีกงั้นรึ?”

“โปรดปรานอนุเหยียบย่ำภรรยานั้นผิดมหันต์ ใต้เท้าอวิ๋นสามารถกล่าววาจาเช่นนี้ออกมาได้โดยไม่ละอายปาก ออกจะน่าขันเกินไปแล้ว!”

กู้หรูเยียนดึงมือจางเหวินเดินเข้าไปข้างใน ในดวงตาคือความรังเกียจที่อดกลั้นไว้ไม่ไหว

“อนุคนหนึ่งขึ้นเขาไปขอให้ผีสางมาทำร้ายนายหญิงของบ้านจนเกือบทำให้เจ้าเอาชีวิตไม่รอด ยามนี้ตัวเองถูกคุณไสยสะท้อนกลับ ยังมีหน้ามาขอความช่วยเหลือจากพวกข้าอีก ช่างไม่มียางอายแม้แต่น้อยนิดโดยแท้!”

ช่วงนี้ตระกูลอวิ๋นเกิดเรื่องติดต่อกัน อวิ๋นซีหว่านก่อเรื่องขายหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายเรื่องไปถึงทางการจนสูญเสียสัญญาหมั้นหมายไป

อวิ๋นฮูหยินต้องการหย่าร้าง ตอนแรกคนมากมายไม่เข้าใจต้นสายปลายเหตุ จนกระทั่งมารู้เรื่องในภายหลังจึงเข้าใจว่าใต้เท้าอวิ๋นทำกันเกินไปแล้ว

ชาวบ้านที่เดินผ่านจวนตระกูลซ่งมาเห็นภาพนี้เข้า แต่ละคนก็หยุดชมดูความครึกครื้นอย่างอดไม่ไหว

“หลายวันก่อนเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้นที่วัดอวิ๋นฉาน เรื่องที่ฮูหยินสูงศักดิ์จำนวนไม่น้อยในเมืองหลวงถูกลอบทำร้าย พวกเจ้าได้ยินใช่ไหม?”

“ได้ยินว่าไต้ซือเทียนจีผู้นั้นไม่ใช่คนดีอันใด รับเงินเลี้ยงผีน้อยไว้ทำร้ายคนโดยเฉพาะ ฮูหยินในจวนจ้าวโหวถูกทำร้ายจนตายก็เป็นฝีมือของผีน้อยที่ภรรยาศักดิ์เทียมกันอีกคนอัญเชิญมานั่นแหละ”

“ตอนแรกคนในบ้านเพียงรู้สึกว่าตายได้ประหลาดนัก แต่ก็ตรวจหาสาเหตุไม่เจอ จนกระทั่งฉู่อ๋องเปิดโปงเรื่องนี้แล้วนำรายชื่อของไต้ซือเทียนจีมาประกาศต่อสาธารณะ ทุกคนถึงได้รู้สาเหตุ!”

“ข้าไปดูรายชื่อที่ศาลาว่าการมาแล้ว ในนั้นมีชื่ออนุอวิ๋นอยู่ด้วย ข้ายังได้ยินมาว่าหลายวันก่อนอวิ๋นฮูหยินฝันร้าย ก็เป็นฝีมือของอนุอวิ๋นผู้นี้นี่แหละ”

“ถ้าไม่ได้แม่นางซ่งช่วยไว้ เกรงว่าแม้แต่ชีวิตก็คงไม่เหลือแล้ว วันนี้ใต้เท้าอวิ๋นยังพาอนุอวิ๋นมาหาถึงจวน แบบนี้มิเท่ากับมาให้คนแสลงใจหรือไร?”