ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 720

“ข้าคิดไว้ดีตั้งแต่แรกแล้ว นับตั้งแต่วันที่ติดตามท่านแม่ออกจากสกุลอวิ๋น ข้าก็ไม่คิดกลับไปอีก”

พูดไป อวิ๋นเนี่ยนชูก็เหลือบมองอวิ๋นเฉิงเจ๋อแวบหนึ่ง พูดว่า “ภายภาคหน้าไม่ว่าข้าแต่งกับใคร ต่อให้เป็นเพียงสามัญชนคนหนึ่ง ข้าก็ยินดี”

อย่างไรเสีย ชาตินี้หากไม่สามารถแต่งงานกับคนที่รักได้ ไม่ว่าแต่งกับใครก็ล้วนเหมือนกัน

เมื่อแรกท่านแม่แต่งงานกับท่านพ่อ ทุกคนล้วนพูดว่าแต่งได้ดี แต่สุดท้ายได้รับอะไรเล่า?

อวิ๋นเฉิงเจ๋อได้ยินว่าอวิ๋นเนี่ยนชูจะแต่งงานกับสามัญชน ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว นิ้วมือภายในแขนเสื้อกำแน่น ภายในก้นบึ้งของสายตาซับซ้อน

“เจ้า ดีนักนะ!” อวิ๋นหงหล่างโมโหจนหัวเราะออกมา “ถึงตอนนั้นเจ้าหาทางออกไปได้ อย่ามาขอข้าให้ช่วยเจ้าก็แล้วกัน!”

“ข้าไม่มีวันทำเช่นนั้น ตรงข้ามกันภายในหัวใจท่านพ่อ ซีหว่านล้วนสำคัญที่สุดมาโดยตลอด”

“นางทำผิดมากเพียงใดล้วนไม่เป็นไร ข้าเพียงทำผิดเล็กน้อยก็ถูกลงโทษ หากข้าตามท่านกลับไป ภายภาคหน้าบ้านหลังนี้มีอนุอวิ๋นดูแล ข้ายังจะมีชีวิตที่ดีอีกหรือ?”

อวิ๋นเนี่ยนชูคิดตกแล้ว เดิมทีอนุอวิ๋นก็โหดเหี้ยมอำมหิต พวกเขาล้วนมองออก มีเพียงบิดาที่มองไม่ออก

บางที...บิดาอาจไม่ยอมมองตั้งแต่แรก

ไม่มีมารดาอยู่ที่จวนอวิ๋น นั่นก็คือถ้ำเสือสระมังกร

“ได้ เช่นนั้นข้าจะถือว่าไม่เคยเลี้ยงเจ้ามาก่อน!”

ภายในสายตาอวิ๋นหงหล่างเปี่ยมความอำมหิตเย็นชา “ชาตินี้คลอดลูกสาวเพียงคนเดียว ยังเป็นตัวไร้ประโยชน์คนหนึ่ง ภายภาคหน้าใครยังจะอยากได้!”

“ใต้เท้าอวิ๋น ท่านพูดเกินไปแล้ว!” อวิ๋นเฉิงเจ๋อพูดสีหน้าเคร่งขรึม

อวิ๋นหงหล่างเผยสีหน้าเย้ยหยัน “หรือว่าข้าพูดไม่ถูก? เป็นนายหญิงของบ้าน กลับไม่สามารถคลอดลูกชายออกมาได้ คลอดเพียงลูกสาวไร้ประโยชน์คนหนึ่ง”