ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 742

ซ่งรั่วเจินพยักหน้าเล็กน้อย "รบกวนท่านแล้ว"

“ไม่รบกวนหรอก ซ่งจืออวี้กับซ่งจิ่งเซินจะไปกับเจ้าด้วย ข้าก็วางใจมากแล้ว”

หลังจากฉู่จวินถิงได้ยินข่าวนี้ก็รู้สึกว่าการจัดเตรียมของสกุลซ่งนั้นเหมาะสมอย่างมาก การที่ทั้งกองคาราวานเดินทางไปด้วยกันจะไม่ดึงดูดความสนใจ และยิ่งปลอดภัยมากขึ้นอีกด้วย

“เจ้าออกเดินทางครั้งนี้ ควรหลีกเลี่ยงไม่ให้คนอื่นรู้จะดีที่สุด เพราะยังไม่สามารถหาตัวผู้ที่อยู่เบื้องหลังไต้ซือเทียนจีได้ สุดท้ายแล้วก็ไม่ปลอดภัย”

ซ่งรั่วเจินพยักหน้าเล็กน้อย "หม่อมฉันเข้าใจแล้ว จะระวังตัวเพคะ"

“นอกจากนี้ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องบอกเจ้า”

……

ในพลบค่ำวันนั้น เนื่องจากราชครูกู้ต้องเดินทางไปทางใต้ ผู้คนในสกุลซ่งจึงมารวมตัวกันที่จวนตระกูลกู้อีกครั้ง ทว่ายังคงไม่พบกู้ชิงเจ๋อ

“นายท่านสามกู้ บัดนี้ไม่คิดจะกลับมาแล้วหรือ?” ซ่งรั่วเจินเอ่ยถาม

ในบรรดาสามพี่น้องสกุลกู้ กู้ชิงเจ๋อพึ่งพาสกุลกู้มากที่สุด ทว่าตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ออกจากสกุลกู้ ก็ไม่เคยปรากฏตัวอีกเลย

กู้ฮวนเอ๋อร์ส่ายศีรษะ “ไม่อยากกลับมาที่ไหนกัน? เป็นท่านปู่ที่ไม่ยอมให้เขากลับมาต่างหาก”

“ญาติผู้พี่ ท่านไม่รู้หรอกว่าท่านลุงสามนั้นดื้อรั้นมาก คำพูดก็ไม่น่าฟังนัก”

“ข้ารู้มาตั้งแต่เด็กว่าท่านลุงคนสามกับหลิ่วอวิ๋นเวยมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ทว่าความจริงแล้วข้าไม่ค่อยคุ้นเคยกับหลิ่วอวิ๋นเวยนัก รู้เพียงว่าหลังจากตัดความสัมพันธ์กัน หลายปีมานี้ก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย”

“อย่างไรก็ตาม ทุกปีในช่วงปีใหม่ ท่านลุงสามมักจะเอ่ยถึงการขอให้หลิ่วอวิ๋นเวยกลับมาเสมอ แล้วอาหารมื้อนั้นก็จะจบลงอย่างไม่มีความสุข”

กู้ฮวนเอ๋อร์นึกถึงเหตุการณ์ที่แตกหักในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาก็รู้สึกพูดไม่ออก เกือบทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องนี้ก็จะทำให้บรรยากาศเงียบลง ทว่าท่านลุงสามก็ยังจะเอ่ยถึงมันอยู่ดี