หัวหน้าตระกูลเจียงขมวดคิ้วแน่น พวกเขารู้ชื่อเสียงของฉู่อ๋องดีมาก นั่นคือเทพสังหารในสนามรบเชียวนะ!
พวกเขาที่นี่อยู่ใกล้เมืองผิงหยาง ย่อมรู้จักบารมีของฉู่อ๋องดีที่สุด
“พูดไปแล้วเรื่องนี้ยังต้องโทษท่าน เดิมทีฉู่อ๋องต้องการไปเมืองผิงหยาง ก็แค่แวะเติมเสบียงที่ท่าเรือเท่านั้น แต่พวกเจ้ากลับสร้างเรื่องที่ท่าเรือ ทำให้พวกเขาต้องอยู่ต่อ”
สีหน้าหัวหน้าตระกูลหลี่ไม่สบอารมณ์ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้พวกเขาวางแผนไว้แล้ว ต่อให้ราชสำนักส่งคนมา นั่นจะต้องไปที่เมืองผิงหยางก่อน ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีวันมาที่เมืองไห่เทียนก่อน
ทันทีที่ได้รับข่าว พวกเขาก็สามารถหาทางป้องกันตนเองได้ มีเวลามากเพียงพอ
ใครคาดคิดเล่าว่าจะเกิดสถานการณ์ที่ทำให้พวกเขารับมือไม่ทันเช่นนี้ ไม่มีโอกาสหนีตั้งแต่แรก
“เรื่องนี้ไม่สามารถโทษข้าได้ ไฉนเลยข้าจะรู้ว่าเรื่องจะบังเอิญถึงเพียงนี้?”
หัวหน้าตระกูลเจียงอึดอัดใจอย่างอดไม่ได้ หากเขารู้ตั้งแต่แรก ก็ไม่มีวันปล่อยให้เรื่องพรรค์นี้เกิดขึ้น น่าเสียดายบนโลกนี้ไม่มียารักษาโรคเสียใจภายหลัง
“บัดนี้โทษใครก็ไม่สำคัญ รีบคิดเถอะว่าจะทำเช่นไร ข้าส่งคนไปสืบข่าวแล้ว ฉู่อ๋องไปที่อำเภอนั้น น่ากลัวว่าอีกไม่นานก็จะได้รู้ว่าเกี่ยวข้องกับพวกเราหรือไม่”
หัวหน้าตระกูลหลี่ขมวดคิ้ว “ลูกสาวของจ้าวชิงหยวนตายไปแล้ว บัดนี้เหลือเพียงลูกชายคนเดียว เขาไม่กล้าพูดเรื่องทั้งหมดออกมาหรอกกระมัง?”
พวกเขาได้เห็นเองกับตาว่าจ้าวชิงหยวนคนหัวแข็งและซื่อตรงคนนี้ ยอมหักกระดูกสันหลังเพื่อลูก
ระยะเวลาที่ผ่านมานี้ ไม่ว่าพวกเขาทำอันใด จ้าวชิงหยวนก็ล้วนไม่พูดจา
“ท่านเองก็พูดแล้ว จ้าวชิงหยวนยอมทำเช่นนี้ก็เพื่อลูก แต่หรือท่านไม่รู้ว่าฉู่อ๋องเป็นคนเช่นไร? นั่นคือผู้ที่สังหารคนได้โดยที่ตาไม่กะพริบเชียวนะ!”
ภายในสายตาหัวหน้าตระกูลเจียงเปี่ยมไปด้วยความหวาดกลัว “ฉู่อ๋องโมโหขึ้นมาก็จะฆ่าพวกเราทั้งหมด ท่านพูดเถอะว่าจ้าวชิงหยวนจะพูดหรือไม่?”
เพียงถ้อยคำนี้พูดออกมาแล้ว สองสามคนภายในห้องก็ตกอยู่ในห้วงภวังค์ความเงียบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง