ฉู่เทียนเช่อเห็นว่ามีศพมากมายขนาดนี้ จิตใจก็พลันหนักอึ้ง
ไม่ต้องคิดก็รู้ว่านี่จะต้องเป็นเรื่องที่ตึงมืออย่างยิ่ง ถ้าเบื้องหลังไม่ได้ซุกซ่อนแผนร้ายที่ยิ่งใหญ่ไว้ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะสังเวยชีวิตคนมากมายเช่นนี้
คราวนี้ฉู่จวินถิงมาจัดการเรื่องอุทกภัยชัดๆ แต่กลับมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้คงตามสืบเรื่องนี้อย่างเป็นความลับมาโดยตลอด
ส่วนหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ นางตามหาพี่ใหญ่มาตลอด และยังมาปรากฏตัวที่นี่ เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้สองทาง
ข้อแรก หลิงเหวินเทากำลังตามสืบเรื่องนี้อยู่เช่นกัน แต่ถูกคนสังหารปิดปาก
ข้อสอง หลิงเหวินเทาก็คือผู้อยู่เบื้องหลังที่ฉู่จวินถิงตามหา
ชั่วขณะที่ความคิดสองอย่างนี้ผุดขึ้นมา หัวใจฉู่เทียนเช่อพลันจมดิ่ง เห็นทีเรื่องราวเบื้องหลังตระกูลหลิงจะยุ่งยากกว่าที่เขารู้มาเสียแล้ว
ก่อนหน้านี้หลิงเชี่ยนเอ๋อร์จงใจทิ้งเขาไว้ ตกลงแล้วเป็นการมาช่วยคนช้าไปก้าวหนึ่ง หรือเป็นการ...สังหารคนปิดปากกันแน่?
“ท่านอ๋อง ท่านดูสิ่งนี้”
อวิ๋นหยางส่งจดหมายที่ค้นเจอบนตัวหลิงเหวินเทามาให้
ยามนี้จดหมายถูกเลือดย้อมจนแดงฉาน ฉู่จวินถิงอ่านเนื้อความด้านบน เขียนไว้ว่าเขาค้นพบว่าชาวบ้านเพิ่มราคาข้าวสารมีผู้อยู่เบื้องหลัง
เขาจึงไม่ได้กลับเมืองหลวงในทันที แต่อยู่ที่นี่ต่อเพื่อสืบหาคนที่อยู่เบื้องหลัง สุดท้ายเขียนไว้ว่าอีกไม่นานเขาก็จะจับตัวคนได้ สร้างความชอบใหญ่ แต่คนกลับตายไปเสียแล้ว
“จวินถิง จดหมายของพี่ใหญ่ข้าเขียนไว้ว่าอย่างไรหรือ?” หลิงเชี่ยนเอ๋อร์ถามอย่างร้อนใจ
ฉู่จวินถิงเหลือบมองหลิงเชี่ยนเอ๋อร์นิ่งๆ คิดไม่ถึงว่าแผนการของพวกนางจะร้ายกาจปานนี้ พกจดหมายแบบนี้ติดตัวไว้อย่างนั้นรึ?
“พี่ใหญ่เจ้ามาที่นี่เพื่อสืบหาผู้อยู่เบื้องหลังการขึ้นราคาข้าวสาร แต่ข้าสงสัยจริงๆ ตอนเจ้ามาถึงได้เห็นอะไรบ้าง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง