ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 825

ความจริงซ่งรั่วเจินเลือกคนไว้แต่แรกแล้ว ก็คือสองคนที่โจวหลี่แนะนำมา ล้วนแต่เป็นคนจิตใจดี แต่แสดงละครทั้งทีก็ต้องแสดงให้จบ นางยังพบคนอีกหลายคน

แล้วก็เป็นดังคาด ตอนเจอหน้าไม่จำเป็นต้องให้นางพูดมาก ฝ่ายตรงข้ามก็เสนอลดราคาให้เอง

ตอนบอกราคาห้าเท่าเห็นนางไม่สะทกสะท้านก็รีบเปลี่ยนราคาเป็นสี่เท่าทันที นางพยักหน้าอย่างไม่กระโตกกระตาก บอกว่าจะไปพบคนต่อไป รอจนเลือกคนได้แล้วค่อยเจรจากันอย่างละเอียดอีกที

นางรู้จากข้อมูลที่ไปสืบหามาแต่แรกว่า คนเหล่านี้นัดแนะกันไว้ว่าจะลดราคาลงเหลือสี่เท่า ทำเช่นนี้จึงสามารถทำกำไรได้มากที่สุด

น่าเสียดายที่ทุกคนล้วนอยากได้เงินก้อนนี้ ดังนั้นทุกคนจึงลดราคาลงเป็นสามเท่า

สุดท้าย ซ่งรั่วเจินก็ซื้อข้าวสารจากเถ้าแก่อวี๋และเถ้าแก่จินที่โจวหลี่แนะนำมาในราคาสองเท่า แต่ยื่นเงื่อนไขไปหนึ่งข้อ

ให้พวกเขาบอกคนอื่นว่าขายออกในราคาสี่เท่า

เดิมคนทั้งสองก็กังวลว่าหากเรื่องราคาสองเท่าลือออกไป คนอื่นๆ จะกีดกันพวกเขา ด้วยเหตุนี้ หลังจากได้ยินเงื่อนไขของซ่งรั่วเจินจึงเลิกคิ้วด้วยความดีใจแล้วตอบรับทันที

หลังจากคนอื่นๆ ทราบข่าวนี้ สีหน้าก็ปั้นยากอย่างมาก แต่พวกเขาก็รู้ว่าสองคนนี้สนิทกับโจวหลี่ เกรงว่าโจวหลี่คงช่วยเหลืออีกแรง พวกเขาจึงทำได้เพียงอิจฉา

“ท่านพ่อ สืบคดีหัวหน้าตระกูลสือถึงไหนแล้วเจ้าคะ?”

ซ่งรั่วเจินเห็นซ่งหลินกลับมาด้วยท่าทางเหน็ดเหนื่อย ดวงตาก็ฉายแววสนอกสนใจ

“เจ้าหมอนั่นต่ำช้ายิ่งกว่าเดรัจฉานจริงๆ อนุภรรยาที่ถูกฉุดกลับมาในจวนเขาก็มีเจ็ดแปดคนแล้ว ก่อนหน้านี้ยังมีคนที่ถูกตีจนตายไปด้วย พอคำนวณดีๆ แล้ว ทำคนตายไปหลายคนเลยทีเดียว!”

“ในจำนวนนั้นบางคนไม่ยินดี คนในครอบครัวมาหาถึงที่แต่กลับถูกตีจนขาหัก ยังมีคนที่น่าสงสารกว่านั้น แม้แต่ชีวิตก็ยังต้องเอามาทิ้ง”

“นายอำเภอหยางนั่นสมคบคิดกับเขา ปิดบังเรื่องนี้ไว้ทั้งหมด”