ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 834

แต่ตอนนี้เมื่อเห็นว่านางยิ่งได้ใจ ก่อเรื่องวุ่นวายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาจึงดูต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว!

“ไม่ ไม่นะ!” อนุอวิ๋นหน้าถอดสี “ท่านทำกับข้าเช่นนี้ได้เยี่ยงไร?”

“ความอดทนของข้าที่มีต่อเจ้าถึงขีดสุดแล้ว เจ้ามิรู้จักสำนึกผิด เช่นนั้นเจ้าก็ปิดเรือนสำนึกตนให้ดีเถิด!”

ไป๋หย่าเหลียนก้าวเข้าไปตรงหน้าอวิ๋นหงหล่าง นางมีท่าทางอ่อนหวาน “หงหล่าง ข้าได้ยินว่านางวิ่งโร่มาถึงจวนซ่งเพื่อก่อกวนซ่งฮูหยินและพี่จาง ข้าถึงได้มาที่นี่”

“ข้าเข้าใจแล้ว” อวิ๋นหงหล่างพยักหน้า

จางเหวินมองภาพตรงหน้านิ่ง ๆ นางเห็นสีหน้าที่คุ้นตาบนใบหน้าของอวิ๋นหงหล่าง และรู้สึกว่ามันแทบจะทับซ้อนกับภาพเมื่อหลายปีก่อน

ที่แท้ ตลอดหลายปีมานี้ อวิ๋นหงหล่างก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย

เขาไม่ได้ชอบอนุอวิ๋น แต่ที่ผ่านมา เขาชื่นชอบสตรีประเภทนี้ต่างหาก บัดนี้เมื่อไป๋หย่าเหลียนที่ทั้งอ่อนวัยและสดใหม่เข้ามา อนุอวิ๋นก็หมดความหมายไปโดยปริยาย

“ใต้เท้าอวิ๋น ท่านควรดูแลอนุอวิ๋นให้ดี วันนี้นางวิ่งโร่มาก่อกวนถึงหน้าจวนพวกเรา คนที่ไม่รู้ก็คงจะคิดว่าจวนซ่งของพวกเราทำเรื่องที่ไม่ดีต่อนาง ถึงขนาดไม่อยากให้เข้ามาก็ยังไม่ได้”

กู้หรูเยียนเอ่ยขึ้นในช่วงเวลาที่เหมาะสม นางไม่ชอบบรรดาคนตรงหน้าเลยสักคน แต่ระหว่างนางกับไป๋หย่าเหลียนกับพวกนางก็ไม่ได้มีความบาดหมางกันมาก่อน

ตรงกันข้าม เรื่องที่ไป๋หย่าเหลียนจัดการอนุอวิ๋น ทำให้พวกนางรู้สึกสะใจไม่น้อยที่ได้เห็น

อวิ๋นหงหล่างอับอายเป็นอย่างยิ่ง ก่อนเอ่ยว่า “ข้าต้องขออภัยจริง ๆ ต่อจากนี้ข้าจะควบคุมนางให้ดี และจะไม่ปล่อยให้นางมาก่อเรื่องวุ่นวายอีก”

“เช่นนั้นก็หวังว่าใต้เท้าอวิ๋นจะกระทำตามที่พูดได้”

จางเหวินมองอวิ๋นหงหล่างด้วยสายตาเย็นชา ในตอนนี้ ยิ่งมองชายผู้นี้ก็ยิ่งรู้สึกขยะแขยง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน