ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 845

สีหน้าอวิ๋นเนี่ยนชูซับซ้อน นึกถึงสายตาเย็นชาของญาติผู้พี่ยามจากไปในวันนี้ รู้สึกเพียงตนเองคล้ายตัวตลก

นางเกลียดที่ไม่แต่งงานโดยเร็ว ภายภาคหน้าก็มีโอกาสพบญาติผู้พี่ได้น้อยมาก อีกทั้งยังไม่ต้องคิดเหลวไหล

ที่ผ่านมานางเฝ้ารอญาติผู้พี่กลับมาเร็วๆ ทุกวัน ต่อให้ไม่พูดอันใด ขอเพียงได้เห็นเขาก็ดีใจมากแล้ว ทว่าบัดนี้เพียงได้ยินเรื่องของญาติผู้พี่และแม่นางหวง นางก็รู้สึกเจ็บปวดราวหัวใจถูกเข็มแทงก็มิปาน

อยากทำเพียงหลบซ่อน ไม่อยากได้ยินอันใด

“ข้าเข้าใจความรู้สึกของเจ้า”

ซ่งรั่วเจินปลอบโยนอวิ๋นเนี่ยนชู ไม่ว่าใครก็ล้วนเคยมีช่วงเวลาอยากหลีกหนีปัญหา โดยเฉพาะหลังเกิดเรื่องพรรค์นี้แล้ว

“เจ้ารู้สึกว่าความคิดเช่นนี้ไม่ถูกต้อง พรุ่งนี้ยังต้องออกไปเที่ยวกับลั่วหวยหลี่อีกด้วย คิดว่ากำลังหลอกใช้ประโยชน์จากเขา รู้สึกผิดต่อเขากระมัง?”

อวิ๋นเนี่ยนชูพยักหน้า “รั่วเจิน เจ้าช่างเข้าใจความรู้สึกของข้าจริงๆ อันที่จริงข้าคิดมาโดยตลอด ข้าที่เป็นเช่นนี้ต่ำช้าเกินไปแล้วกระมัง?”

“อันที่จริงเมื่อครู่ข้าสมควรปฏิเสธ แต่ข้าไม่ได้ทำ ไม่รู้เพราะทะนงตนหรืออยากเปลี่ยนความคิดจริงๆ ข้าจึงไม่ได้ปฏิเสธ...”

“อย่าคิดมากถึงเพียงนั้นเลย”

ซ่งรั่วเจินลูบศีรษะของอวิ๋นเนี่ยนชู “ลั่วหวยหลี่เป็นคนดีมากคนหนึ่ง หากเจ้ารู้สึกผิดจริงๆ อันที่จริงก็สามารถบอกเขาโดยตรงได้ อุปนิสัยของเขาไว้ใจได้”

“ยิ่งไปกว่านั้นพรุ่งนี้เพียงแค่ออกไปเที่ยวเท่านั้น ไม่ใช่หมั้นหมายกันเสียหน่อย ไม่ต้องรู้สึกผิดอันใดต่อเขา”

“มิหนำซ้ำ เจ้าเองก็พูดแล้วว่าอยากเปลี่ยนแปลงความคิด อย่าจำกัดตนเองไว้กับเงื่อนไขต่างๆ อีกเลย”

อวิ๋นเนี่ยนชูชะงักเบาๆ สบมองรั่วเจินตรงหน้า ทั้งๆที่เมื่อก่อนพวกเขาอุปนิสัยคล้ายกันมาก ทว่ารั่วเจินในตอนนี้ทำให้นางอิจฉา

หากนางเองก็สามารถเป็นเช่นนี้ได้ก็คงดี

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน