“วันนั้นข้าเห็นกับตาตัวเองว่าเฉียนหย่าหลินปรากฏตัวขึ้นบริเวณใกล้ๆ นางวิ่งหนีไปอย่างลนลาน ตอนนั้นข้าพูดออกไปก็ไม่มีใครเชื่อ” เฉิงเฉินกล่าว
“พวกเจ้าพูดเหลวไหล!” เฉียนหย่าหลินร้อนใจเสียแล้ว หันไปพูดกับบิดามารดาว่า “ท่านพ่อ ท่านแม่ พวกท่านอย่าไปฟังพวกเขานะเจ้าคะ พวกเขาอยากปัดความรับผิดชอบจึงจงใจพูดเช่นนี้!”
เฉิงเฉินกลับมีสีหน้าจริงจัง “เรื่องในปีนั้น ทางการก็สืบสวนแล้ว ตอนนั้นข้าพูดถึงเรื่องนี้ในคำให้การ พวกท่านสามารถไปหาคำให้การในปีนั้นที่ศาลาว่าการได้ เพียงอ่านก็จะทราบเอง!”
เขาจำเรื่องในตอนนั้นได้อย่างชัดเจน ตอนพูดออกมายังถูกคนในครอบครัวตำหนิเอายกหนึ่ง บอกว่าเขาพูดจาเหลวไหล ดังนั้นต่อมาเขาจึงไม่ได้พูดถึงอีก
เมื่อครู่ได้ยินท่านป้าจ้าวบอกว่าเฉียนหย่าหลินเคยทำเรื่องเลวร้ายขนาดนั้นมาตั้งแต่สมัยเด็ก เขาก็ยิ่งแน่ใจว่าตอนนั้นตนเองไม่ได้ดูผิด ผู้ร้ายสังหารคนก็คือเฉียนหย่าหลิน!
“หย่าหลิน เจ้าไม่ได้ทำเรื่องแบบนี้ใช่หรือไม่?” นายหญิงเฉียนพุ่งไปตรงหน้าเฉียนหย่าหลิน ในดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนรน นางไม่เชื่อว่าลูกสาวจะทำเรื่องพรรค์นี้
เฉียนหย่าหลินส่ายหน้าติดต่อกัน สีหน้าแลดูบริสุทธิ์ยิ่ง “แน่นอนสิเจ้าคะ เหมียวเหมียวคือน้องสาวข้า ข้าจะทำร้ายนางได้อย่างไรเจ้าคะ?”
“หน้าไม่อายจริงๆ ทำเรื่องที่เลวร้ายเสียยิ่งกว่าเดรัจฉานลงไปแล้วยังมีหน้ามาเสแสร้งอีก อนุในจวนเช่ออ๋องตายไปเพราะน้ำมือเจ้ามากมายเท่าไร คิดว่าทุกคนไม่รู้จริงๆ งั้นรึ?” นายหญิงจ้าวตวาดเสียงเกรี้ยว
นายท่านจ้าวขมวดคิ้วแน่น แม้พวกเขาจะเชื่อว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือเฉียนหย่าหลิน แต่จำต้องยอมรับว่านอกจากเรื่องที่ซวี่ไป๋เจอเหมียวเหมียวในความฝันแล้วก็ไม่มีหลักฐานอื่นที่ชัดเจนกว่านี้ นี่กลับเป็นปัญหาอยู่บ้าง
“แม่นางซ่ง มีวิธีพิสูจน์ทุกอย่างนี้หรือไม่? สามารถทำให้พวกเขาเข้าฝันไปเห็นเหมียวเหมียวด้วยตาตัวเองหรือไม่?”
เขาจำได้ว่าซ่งรั่วเจินมีความสามารถเช่นนี้ เรื่องสกุลต่งก่อนหน้านี้ก็เป็นเพราะแม่นางผู้นี้ ถ้าสามารถทำให้คนสกุลเฉียนได้เห็นกับตาตัวเองย่อมดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย
ทันใดนั้น สายตาทุกคนล้วนมองมายังซ่งรั่วเจิน
ซ่งรั่วเจินคลี่ยิ้มบาง “ไยต้องวุ่นวายปานนั้น? เรื่องที่เกิดขึ้นในเขตล่าสัตว์ก่อนหน้านี้ ทุกคนคงได้เห็นแล้วกระมัง?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...