ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 882

“อะไรกัน? คงไม่ได้ร้อนตัวจึงไม่กล้าหรอกนะ?” ฉู่อวิ๋นกุยพูดเสียดสี

“ท่านพ่อ ท่านแม่ พวกเขาจงใจให้ร้ายข้า พวกท่านอย่าไปฟังพวกเขาพูดนะเจ้าคะ”

เฉียนหย่าหลินมองไปทางนายท่านเฉียนและนายหญิงเฉียนด้วยความร้อนใจ ทว่าชั่วขณะนี้ หัวใจของนายท่านเฉียนและนายหญิงเฉียนล้วนเย็นเฉียบไปหมดแล้ว

แม้นางจะไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ท่าทีในเวลานี้ของนางก็บ่งบอกทุกอย่างแล้ว

นางกำลังร้อนตัวและหวาดกลัว

“หย่าหลิน เหมียวเหมียวเป็นน้องสาวแท้ๆ ของเจ้า ตอนนั้นเจ้าอายุแค่สิบขวบ ทำเรื่องโหดร้ายอำมหิตเช่นนั้นลงไปได้อย่างไร?”

แววตานายท่านเฉียนเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ เขารู้ว่าเฉียนหย่าหลินมีนิสัยเย่อหยิ่งเอาแต่ใจ สิ่งเหล่านี้ในสายตาเขาไม่ใช่เรื่องใหญ่อันใด ขอแค่พวกเขาให้อภัยและอดทนอดกลั้นหน่อยก็พอแล้ว

แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็คิดไม่ถึงเลยว่านางจะสามารถลงมือโหดเหี้ยมต่อน้องสาวแท้ๆ ได้เช่นนี้!

“ไม่ ข้าเปล่านะ” เฉียนหย่าหลินส่ายหน้าไปมา

ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้ว “มาถึงขั้นนี้แล้ว ยังไม่ยอมพูดความจริงอีก เห็นทีคงได้แต่ใช้มาตรการเล็กน้อยเสียแล้ว”

ทันใดนั้นก็เห็นซ่งรั่วเจินเขียนยันตร์แผ่นหนึ่งออกมากลางอากาศ จุดแต้มรัศมีสีทองพลันปรากฏขึ้นแล้วพุ่งตรงไปหาเฉียนหย่าหลินในทันที จากนั้นซ่งรั่วเจินก็ดีดนิ้วหนึ่งครั้ง

ต่อมา ทุกคนก็พบว่าท่าทีของเฉียนหย่าหลินเปลี่ยนไป สีหน้านางเปลี่ยนเป็นบิดเบี้ยว เผยธาตุแท้อันชั่วร้ายออกมาจนหมดสิ้น

“ใช่แล้ว ฝีมือข้าเอง แล้วอย่างไรเล่า? ผู้ใดใช้ให้พวกท่านล้วนชอบเฉียนชิ่งเหมียว?”

“นางนับเป็นตัวอะไรกัน มีตรงไหนสู้ข้าได้บ้าง ข้าเห็นท่าทางเสแสร้งทำตัวว่าง่ายของนางก็อยากอ้วกแล้ว รู้จักแต่แย่งชิงความรักจากท่านพ่อท่านแม่อยู่ได้ทั้งวี่วัน!”

“ข้าอยากให้นางตาย ขอแค่นางตายไปก็ไม่มีใครกล้ามาแย่งชิงกับข้าอีก ข้าต่างหากที่เป็นคุณหนูใหญ่สกุลเฉียน!”

“ถ้าไม่ใช่เพราะรออยู่นานมากกว่าจะมีโอกาส ข้าคงฆ่านางไปนานแล้ว ตอนนี้พวกท่านขาดทุนตรงไหนเล่า?”