ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 886

ซ่งรั่วเจินที่ถูกด่าไปยกหนึ่งอย่างปุบปับเลิกคิ้วขึ้น “ในบรรดาคนที่อยู่ตรงนี้ทั้งหมด คนที่เหมาะสมกับคำว่าเดรัจฉานมากที่สุดควรเป็นชายารองของเช่ออ๋องมากกว่ากระมัง?”

“เจ้าไม่สำนึกเลยสักนิดอย่างนั้นรึ?”

ฉู่เทียนเช่อเห็นว่าซ่งรั่วเจินยังกล้าตีฝีปากกับตนเองอีกก็ยิ่งโมโหกว่าเดิม “น้องสาม เจ้ากับซ่งรั่วเจินยังไม่แต่งงานกัน เจ้าจะให้ท้ายนางจนไม่เห็นกฎเกณฑ์อยู่ในสายตาเลยงั้นรึ?”

“คนในครอบครัวชายารองของข้า จะปล่อยให้พวกเจ้ามารังแกเช่นนี้ได้อย่างไร?”

“ถ้าวันนี้พวกเจ้าไม่มอบคำอธิบายที่สมเหตุสมผลให้ข้า ข้าไม่ยอมปล่อยผ่านไปง่ายๆ แน่!”

ฉู่เทียนเช่อเดิมก็เป็นเชื้อพระวงศ์ แม้ยามปกติจะค่อนข้างสงวนท่าทียามต่อหน้าฉู่จวินถิง แต่เมื่อเดือดดาลขึ้นมาเช่นนี้ก็ต้องยอมรับว่ามีอำนาจน่าเกรงขามไม่เบาเลยทีเดียว

ทว่าในชั่วขณะนี้สีหน้าของทุกคนในบริเวณนั้นกลับแลดูแปลกประหลาดอยู่บ้าง

ยามนี้กำลังจ้องมองเช่ออ๋องด้วยสายตาแปลกประหลาด ตนเองควบคุมคนในบ้านไม่ได้เองจนกระทำเรื่องเหลวไหลพวกนี้ลงไป แต่กลับชิงเป็นฝ่ายตำหนิแม่นางซ่งก่อนเสียอย่างนั้น?

“เสด็จพี่ ไม่ถามหาต้นสายปลายเหตุก็มาตำหนิคนเช่นนี้ คนที่ควรขอโทษคือท่านต่างหาก”

“วันนี้ข้าหวังว่าท่านจะสามารถขอโทษรั่วเจินดีๆ ไม่อย่างนั้นข้าจะนำเรื่องนี้ไปทูลเสด็จพ่อ อย่างไรเสียเรื่องก็เกิดขึ้นในบ้านใต้เท้าเฉียน จนเกือบจะเอาชีวิตลูกชายใต้เท้าจ้าวไปแล้ว”

“คนที่ก่อเรื่องทั้งหมดขึ้นคือชายารองคนดีของท่าน หวังว่าเสด็จพี่จะสามารถมอบคำอธิบายที่สมเหตุสมผลให้กับทุกคน”

ใบหน้าหล่อเหลาสูงศักดิ์ของฉู่จวินถิงปกคลุมด้วยความเย็นเฉียบเสียดกระดูก เขายืนอยู่ตรงหน้าซ่งรั่วเจิน โดยหันไปเผชิญหน้ากับฉู่เทียนเช่อ

ล้วนแต่เป็นท่านอ๋องเหมือนกัน บุคลิกภาพหยิ่งทะนง แต่เขาสูงกว่าเช่ออ๋องครึ่งช่วงศีรษะ นัยน์ตาคมสาดประกายโทสะคุกรุ่น ท่วงทีน่าเกรงขามข่มฉู่เทียนเช่อได้ในชั่วพริบตา

ฉู่เทียนเช่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นแล้ว หัวสมองก็พลันขาวโพลน “เจ้าพูดอะไรกัน?”