ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 915

เมื่อซ่งรั่วเจินได้ยินว่าตนเองถูกเรียกตัวเข้าวังก็รู้ว่าทุกอย่างเป็นไปตามที่ฉู่จวินถิงพูดไว้ ฮองเฮาทรงต้องการพบนางแล้วจริงๆ ด้วย

หลังจากที่ทุกคนในสกุลซ่งได้ยินข่าวนี้ก็อดเป็นห่วงนางไม่ได้

“เจินเอ๋อร์ ตอนเจ้าเข้าวังไปคราวก่อน ฮองเฮาก็สร้างความลำบากให้หลายครั้ง คราวนี้เรียกเจ้าเข้าวัง คงไม่ได้...”

แววตากู้หรูเยียนเต็มไปด้วยความกังวล คราวก่อนถ้าไม่ใช่เพราะรั่วเจินเฉลียวฉลาด ทั้งยังมีไทเฮาออกหน้าให้ เกรงว่าคิดจะออกมาจากวังอย่างราบรื่นคงไม่ง่ายดายปานนั้น ถ้าคราวนี้ก็มีเจตนาแอบแฝงอีก ใช่ว่าจะสามารถโชคดีแบบนั้นไปเสียทุกครั้ง

“เจินเอ๋อร์ไม่ต้องกลัว อย่างมากพ่อเข้าวังไปด้วยกันกับเจ้า ถึงนางจะเป็นฮองเฮา แต่ถ้าจะมารังแกเจ้าโดยไร้เหตุผล พ่อจะกราบทูลฝ่าบาทเอง”

ซ่งหลินมีสีหน้าเย็นชา หลังจากกลับมา ภรรยาก็บอกเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเมืองหลวงในช่วงก่อนหน้านี้ให้เขาฟังหมดแล้ว

เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าในช่วงเวลาหนึ่งปีกว่ามานี้จะเกิดเรื่องราวขึ้นมากมายเช่นนี้!

“ข้าว่ารีบส่งข่าวไปแจ้งท่านอ๋องจะดีกว่า มีท่านอ๋องไปด้วยคงจะไม่เกิดอะไรขึ้น” ซ่งเยี่ยนโจวย่นคิ้วกล่าว

ซ่งจืออวี้ออกจะไม่พอใจ “ข้าว่าฮองเฮาก็ไม่ได้มีความสามารถอันใด ถ้านางไม่พอใจ ไปพูดกับฉู่อ๋องตรงๆ เสียก็สิ้นเรื่อง พวกเราล้วนรู้กันหมดว่าไม่ใช่น้องหญิงห้าที่ไปรบเร้าพัวพันเขาเสียหน่อย!”

ทุกคนในตระกูลซ่งล้วนเงียบกริบ พวกเขาใครบ้างไม่คิดเช่นนี้?

แต่คำพูดเช่นนี้พูดต่อหน้าคนในครอบครัวก็แล้วไป แต่ไม่อาจพูดออกมาต่อหน้าคนนอกเป็นอันขาด นั่นคือโทษฐานกบฏเชียวนะ!

เห็นท่าทางเคร่งเครียดของทุกคนแล้ว ซ่งรั่วเจินก็รีบกล่าวว่า “เรื่องไม่ได้เป็นแบบที่พวกท่านคิด ท่านอ๋องบอกว่าเขาพูดกับฮองเฮาแล้ว ท่าทีฮองเฮาเปลี่ยนไปแล้ว พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วง”

สิ้นวาจานั้น ทุกคนก็มีสีหน้าสงสัย มีเรื่องดีเช่นนี้จริงๆ หรือ?

“เจินเอ๋อร์ เจ้าพูดความจริงกับแม่มานะ นิสัยของฮองเฮาพวกข้าก็พอรู้อยู่บ้าง เกรงว่าเรื่องคงไม่ง่ายดายปานนั้น”