ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 918

เห็นที...วิชาแพทย์ของนางคงจะล้ำเลิศจริงๆ

“ข้านึกแล้วเชียวว่าสายตาของจวินถิงจะต้องไม่แย่อย่างแน่นอน ช่างเป็นแม่นางที่ดีจริงๆ” ฮูหยินผู้เฒ่าลู่ปีติยินดีอย่างสุดแสน “เรื่องระหว่างเจ้ากับจวินถิง ข้าพอได้ยินมาบ้างแล้ว ก่อนหน้านี้เป็นเพราะมีเรื่องเข้าใจผิดกันไปบ้าง เจ้าอย่าเก็บไปใส่ใจเลยนะ”

ซ่งรั่วเจินยังคงตั้งรับไม่ถูกอยู่บ้าง คิดถึงว่าตอนที่เจอกันระหว่างทางตอนนั้น ฮูหยินผู้เฒ่าลู่ก็อบอุ่นเป็นมิตรเช่นนี้ วันนี้ยิ่งเป็นกันเองเป็นพิเศษ

“ฮูหยินผู้เฒ่า ท่านกล่าวหนักไปแล้วเจ้าค่ะ”

“ข้ารู้ว่าเจ้านิสัยดี ไม่เก็บเรื่องพวกนี้มาใส่ใจ คนก็ยังจิตใจดีอีกต่างหาก”

“ข้ารู้นิสัยฮองเฮาดีที่สุดแล้ว ปากร้ายแต่ใจดี รอจนได้ใกล้ชิดกันมากกว่านี้ เจ้าจะเข้าใจเอง”

ฮูหยินผู้เฒ่าลู่มีรอยยิ้มเกลื่อนใบหน้า คิดว่าหลายปีมานี้เรื่องมงคลของจวินถิงไม่ได้กำหนดแน่นอนเสียที ตอนนี้ได้มาเจอแม่นางที่ดีเช่นนี้ การรอคอยหลายปีก็นับว่าคุ้มค่าแล้ว

เดิมนั้นฮองเฮายังครุ่นคิดอยู่ว่าจะพูดถึงเรื่องในอดีตกับซ่งรั่วเจินอย่างไรดี เพื่อสตรีนางเดียว จวินถิงถึงขั้นคิดจะไปเฝ้าชายแดน นางย่อมอยากผ่อนคลายความสัมพันธ์ของสองฝ่าย

แต่เรื่องแบบนี้ เดิมก็ยากจะเอ่ยปาก

ใครเลยจะคิดว่ากระทั่งโอกาสเอ่ยปากนางก็ยังไม่มี ฮูหยินผู้เฒ่าลู่พูดทุกเรื่องไปหมดแล้ว ทั้งยังไม่ไว้หน้านางเลยสักนิด...

ในเวลานั้นเอง ฮูหยินผู้เฒ่าลู่ยังหันมามองฮองเฮาพลางกล่าว “ฮองเฮา เจ้าว่าอย่างไรเล่า?”

ฮองเฮา “...”

ซ่งรั่วเจินมองตามสายตาของฮูหยินผู้เฒ่าลู่ไปก็เห็นว่าฮองเฮาที่มีท่าทางภูมิฐานสง่างาม ยามนี้แลดูเหมือนทำอะไรไม่ถูกอยู่บ้าง

ทว่าความรู้สึกนั้นหายไปในชั่วพริบตา รวดเร็วราวกับว่าแค่คิดไปเอง