ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 958

“ได้เลย!” ดวงตาซ่งจิ่งเซินทอประกายระยับ บัดนี้เขาไม่สงสัยในความสามารถของน้องหญิงห้าแล้ว

ขอเพียงเป็นความคิดของนาง เขาก็เห็นด้วยอย่างไม่ลังเล

“ตอนนี้บ้านพวกเรามีโรงกลั่นสุราสองสามแห่ง ถึงตอนนั้นให้พวกเขาลองดู หรือบางทีพวกเราก็หาร้านที่เหมาะสมสักแห่ง เปิดร้านเสียเลย!”

ซ่งจิ่งเซินโบกมือ ยังไม่ต้องพูดว่าแต่ไหนแต่ไรมาร้านค้าของน้องหญิงห้ายอดเยี่ยมมาก ต่อให้ไม่ดี ก็ไม่มีปัญหาใหญ่อะไร

ซ่งรั่วเจินพยักหน้า อยู่เพียงในบ้านตลอดทั้งวันก็น่าเบื่อ ทำการค้าสักหน่อย นางกลับรู้สึกว่าน่าสนใจ

“พี่สี่ วันนี้ท่านมาหาข้ามีธุระหรือ?” ซ่งรั่วเจินเอ่ยถามอย่างแปลกใจ

ซ่งจิ่งเซินชะงักเบาๆ นี่ถึงนึกเป้าหมายที่มาได้จึงพูดว่า “เมื่อครู่คนของจวนฉู่อ๋องมาส่งข่าว พูดว่าฉู่อ๋องเชิญเจ้าไปร่วมงานเทศกาลโคมไฟด้วยกัน ยังตั้งใจส่งเสื้อผ้ามาให้หนึ่งชุดด้วย”

“บังเอิญข้าไปพบเข้าจึงรับมา เจ้าดูเถอะ”

พูดไป ซ่งจิ่งเซินยื่นของที่บ่าวถือไว้ในมือทางด้านข้างส่งให้

ซ่งรั่วเจินเปิดออกก็ได้เห็นชุดกระโปรงยาวสีชมพูอ่อนแต้มสีม่วงเล็กน้อย ราวกับดอกจื่อเจียวเบ่งบานในฤดูใบไม้ผลิ

ชายกระโปรงปักดิ้นเงิน ขับเน้นให้งดงามราวกับความฝัน

“นี่น่าจะเป็นผ้าที่ได้รับถวายเป็นเครื่องราชบรรณาการ ก่อนหน้านี้ข้าเคยเห็นครั้งนึง แต่ไม่ได้ซื้อกลับมา”

ซ่งจิ่งเซินมองปราดเดียวก็มองออกแล้ว นึกถึงตอนแรกเคอหยวนจื่อเองก็ชอบผ้านี้ ตอแยเขาพูดว่าอยากได้ เอือมระอาของบรรณาการนี้หาได้ยากยิ่ง

ต่อให้เป็นเชื้อพระวงศ์ นอกจากฮองเฮาไปจนถึงกุ้ยเฟยสองสามท่าน น่ากลัวว่าสนมทั่วไปล้วนไม่มีโอกาส ยิ่งไม่ต้องพูดถึงนอกวัง