ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 980

นับตั้งแต่แต่งงานกันเป็นต้นมา ท่านอ๋องก็ปฏิบัติต่อนางอย่างดียิ่งมาโดยตลอด โดยเฉพาะหลังจากแต่งงานแล้ว นั่นยิ่งไม่จำเป็นต้องพูดถึงเลย

ฮองเฮามองแหวนบนมือลู่หมิ่นฮุ่ยแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ “ท่านอ๋องของเจ้าดีต่อเจ้ามากมาแต่ไหนแต่ไร ส่งของขวัญมาให้รวดเร็วปานนี้ ข้าได้ยินมาว่าแหวนในร้านขายเครื่องประดับทั่วเมืองหลวงถูกขายหมดเกลี้ยงแล้ว เมื่อก่อนหาได้ขายดีเท่าปิ่นปักผมไม่”

“ไม่รู้ว่าจวินถิงคิดวิธีแปลกใหม่เช่นนี้ได้อย่างไร แต่ข้าแค่ได้ยินก็รู้สึกว่าพวกเขาสองคนเป็นคู่สร้างคู่สมโดยแท้ ช่างชวนให้คนอิจฉานัก”

ลู่หมิ่นฮุ่ยดื่มชาจิบหนึ่งแล้วจึงเอ่ยว่า “พี่หญิง ยามนี้ท่านคิดตกแล้วช่างดีเหลือเกิน ข้าได้ยินมาว่าหลังจากที่ไทเฮาทรงทราบว่าฝ่าบาทพระราชทานสมรส ยังให้คนนำของพระราชทานไปส่งที่สกุลซ่งไม่น้อยเลย เห็นได้ชัดว่าโปรดปรานแม่นางซ่งมาก”

ฮองเฮาพยักหน้าน้อยๆ วันนี้ตอนที่นางได้ยินข่าวนี้ก็มีความคิดแบบเดียวกัน ความโปรดปรานที่ไทเฮามีต่อซ่งรั่วเจินช่างชวนให้คนประหลาดใจโดยแท้

แต่สำหรับพวกเขาแล้ว นี่เป็นข่าวดียิ่งโดยไม่ต้องสงสัย

“จริงสิ ข้าได้ยินมาว่าแม่นางสกุลหลิงผู้นั้นหมู่นี้ใกล้ชิดกับเช่ออ๋องมากทีเดียว คนจำนวนไม่น้อยในเมืองหลวงล้วนพูดกันว่าอีกไม่นานหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ก็คงจะได้เป็นพระชายาเช่ออ๋องแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือเจ้าคะ?”

ลู่หมิ่นฮุ่ยอดสงสัยไม่ได้ นางได้ยินมาว่าระหว่างเทศกาลโคมไฟ หลิงเชี่ยนเอ๋อร์ไปด้วยกันกับฉู่เทียนเช่อ แม้จะมีองค์ชายสี่ไปด้วย แต่หลิงเชี่ยนเอ๋อร์กับองค์ชายสี่หาได้มีการคบค้ากันไม่

“ตระกูลหลิงคงมีความคิดเช่นนี้กระมัง” สีหน้าฮองเฮาเปลี่ยนเป็นเย็นชา

ลู่หมิ่นฮุ่ยจุ๊ปากพลางส่ายศีรษะ “ตระกูลหลิงวางแผนไว้โจ่งแจ้งเสียจริง แบบนี้เห็นได้ชัดว่าจะยัดเยียดคนเข้ามาในจวนอ๋องให้ได้ เห็นว่ากับฉู่อ๋องเป็นไปไม่ได้แล้วก็เริ่มหันไปหมายตาจวนอ๋องคนอื่น”

“แต่เรื่องที่เมืองผิงหยางยังไม่คลี่คลาย ตอนนี้เรื่องยุ่งยากของตระกูลหลิงมีไม่น้อย ปกติจงเฟยให้ความสำคัญกับอนาคตของเช่ออ๋องเป็นที่สุดแล้ว จะไม่ตระหนักถึงเรื่องนี้เลยงั้นหรือ?”