ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 982

“พวกเราล้วนเป็นครอบครัวเดียวกัน เจ้ายังจะเกรงใจข้าอีกหรือ? ที่ข้ามานี้ มิใช่เพียงเพื่อช่วยรั่วเจินเตรียมงานแต่งเท่านั้น อีกทั้งยังได้เห็นหน้าชิงอินด้วย ช่างเป็นเรื่องดีเสียจริง”

ขณะที่กู้หรูเยียนและเยี่ยนชิงอวี้กำลังสนทนาหยอกเย้ากันอยู่นั้น ก็พลันสังเกตเห็นว่าจางเหวินราวกับเหม่อลอยอยู่ไม่น้อย

“หรือว่ามีเรื่องอันใดเกิดขึ้นหรือ? เหตุใดเจ้าจึงมีท่าทีเหม่อลอยเช่นนี้?” กู้หรูเยียนเอ่ยถาม

จางเหวินจึงได้คืนสติ ในใจของนางล้วนมีแต่เรื่องของเนี่ยนชูกับเฉิงเจ๋อ จนเผลอใจลอยไปโดยไม่รู้ตัว

“ข้า...”

นางเหมือนจะเอื้อนเอ่ย แต่กลับชะงักไป

เยี่ยนชิงอวี้ขมวดคิ้ว “เจ้ามีเรื่องอะไรที่ไม่สามารถบอกพวกเราได้งั้นหรือ? บอกมาตามตรงเถิด”

“ที่อนุอวิ๋นพูดมามิผิดเลย ระหว่างเนี่ยนชูและเฉิงเจ๋อต่างก็มีใจให้กัน”

จางเหวินทอดถอนใจครั้งหนี่ง เมื่อนึกถึงภาพที่นางได้เห็นเมื่อวานยามกลับจวน เป็นครั้งแรกที่นางได้เห็นเฉิงเจ๋อในสภาพเช่นนั้น บทสนทนาของทั้งสอง นางก็พลอยได้ยินไปด้วย

นางจึงได้รู้ว่าที่แท้เนียนชู่ชอบพอเฉิงเจ๋อมาหลายปีเพียงนี้ ในฐานะมารดาเช่นนาง นางคิดว่าตนใส่ใจบุตรเป็นอย่างมาก แต่กลับไม่เคยล่วงรู้เลย

ส่วนเฉิงเจ๋อเองก็ชอบพอเนียนชู่เช่นกัน แต่เพราะรู้ว่านางมองเขาเป็นดั่งบุตรชายแท้ ๆ มาตลอด จึงยากที่จะยอมรับเรื่องนี้ได้ และได้แต่เก็บกลั้นไว้เรื่อยมา จวบจนถึงวันนี้

เมื่อได้ยินจางเหวินพูด กู้หรูเยียนและเยี่ยนชิงอวี้ก็สบตากัน ท่าทีของทั้วสองมีความต่างกันอยู่

“ระหว่างพวกเขามีความรู้สึกของชายหญิงอย่างนั้นหรือ?” เยี่ยนชิงอวี้มีสีหน้าตกตะลึง “เช่นนี้ หวยหลี่ของข้าก็มิใช่ว่าหมดหวังแล้วหรือ?”

กู้หรูเยียนมีสีหน้าซับซ้อน ความจริงแล้ว ก่อนหน้านี้นางก็เคยสังเกตเห็นว่าระหว่างเด็กทั้งสองมีความผิดแผกอยู่ เพียงแต่นางเองก็ไม่แน่ใจนัก ครั้นได้ยินความจริงในยามนี้ ก็ไม่นับว่าจะตกใจมากนัก