ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 983

เมื่อได้ฟังสิ่งที่จางเหวินพูด กู้หรูเยียนกับเยี่ยนชิงอวี้ต่างก็อดมิได้ที่จะตกตะลึง

ตั้งแต่เมื่อเริ่มรู้จักความรักครั้งแรกก็ชอบพอเฉิงเจ๋อ ถ้าอย่างนั้น ก็ชอบพอหลายปีจริง ๆ พวกเขากลับมิรู้มาโดยตลอด คิดดูแล้ว ในใจเด็กทั้งสองคงมีสิ่งที่เก็บกลั้นไว้อยู่

“จะว่าไป ก็ต้องโทษที่ก่อนหน้านี้ที่ข้ามิได้ใส่ใจให้ดีนัก เอาแต่ให้เฉิงเจ๋อคอยดูแลน้องสาวให้ดี”

“เนี่ยนชูชอบตามติดอยู่ข้างกายเฉิงเจ๋อมาตั้งแต่เล็ก ทุกครั้งที่เฉิงเจ๋อกลับจากสำนักศึกษา เป็นเวลาที่นางมักดีใจเป็นที่สุด ข้าก็นึกว่าเป็นเพียงความรักฉันพี่น้องมาโดยตลอด”

“มาตรองดูดี ๆ แล้ว ตอนนั้นข้าก็ควรพบความผิดแผกได้ หากเป็นเพียงพี่น้องธรรมดา เหตุใดเด็กทั้งสองจึงมิยอมแต่งงานจนถึงตอนนี้?”

จางเหวินยิ่งเอ่ยก็ยิ่งปวดใจ เมื่อนึกถึงคราวก่อนที่อนุอวิ๋นยังหมายจะยกอวิ๋นซีหว่านที่ยังไม่ได้แต่งงานให้แก่เฉิงเจ๋อ เกรงว่าตอนนั้น หัวใจของเด็กทั้งสองคงรวดร้าวมิใช่น้อย

ถึงขั้นที่ เมื่อเกิดเรื่องนี้ขึ้นในตอนนั้น นางยังเคยกล่าวกับเฉิงเจ๋อด้วยว่า เรื่องนี้ช่างน่าขันเสียจริง

นางมองเขาเป็นดั่งบุตรชายแท้ ๆ มาโดยตลอด อนาคตจะต้องเลือกคู่ครองที่เหมาะสมให้เขาสักคน ให้บุตรสาวของตนไปแต่งงานกับเขา พวกของอนุอวิ๋นไม่กลัวถูกหัวเราะเยาะ แต่นางยังกลัวจะถูกหัวเราะเยาะอยู่ดี!

ตอนนั้นสีหน้าของอวิ๋นเฉิงเจ๋อก็ไม่สู้ดีนัก นางกลับคิดว่าเขารังเกียจอวิ๋นซีหว่าน ตอนนี้มาคิดดูแล้ว เกรงว่าความจริงจะมิใช่เช่นนั้นเลย

ย้อนนึกก่อนหน้านี้อย่างถี่ถ้วน เฉิงเจ๋อดูเหมือนมีหลายคราที่อยากจะเอ่ยปากกับนาง แต่ก็ไม่มีโอกาสได้พูดเลย ถูกนางขัดก่อนตลอด

“พวกเจ้าว่า เหตุใดข้าจึงโง่เง่าได้ถึงเพียงนี้ ที่พวกเจ้าพูดก่อนหน้านี้ถูกต้องทุกประการจริง ๆ หลังจากที่ข้าแต่งงานมา ก็กลายเป็นคนโง่เง่า ไม่เหมือนเมื่อก่อนแม้แต่น้อย”

“หากข้ายังเป็นเหมือนในวันวาน จะเป็นไปได้อย่างไรที่ไม่เห็นอะไรมาโดยตลอด?”