ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 992

“บัดนี้ข้าและองค์หญิงเพียงแต่มีปัญหากันเล็กน้อยเท่านั้น รอข้าไปอธิบายให้ชัดเจน ทั้งหมดย่อมกลับมาเป็นเหมือนเดิม”

เสิ่นหวยอันพูดอย่างมีเหตุผล ชนิดที่ว่าหน้าตายังเผยแววลำพองใจ “เจ้าคิดดูให้ดี หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น ก่อเรื่องพรรค์นี้ขึ้นมา ป่านนี้คงไม่มีชีวิตอยู่แล้ว”

“ส่วนข้า ก็แค่ถูกโบย สามารถฟื้นฟูกลับมาได้อย่างว่องไว หรือเจ้าไม่เข้าใจความหมายกันเล่า?”

“ตกลงเจ้าจะพูดอะไร?” เสิ่นจวินเจ๋อหรี่ตาลง สังเกตเห็นปัญหาแล้ว เสิ่นหวยอันมั่นใจในตนเองเกินไป

“เหตุที่องค์หญิงทำเช่นนี้ ก็เพราะหึงหวงเท่านั้น” เสิ่นหวยอันหัวเราะเบาๆ ลูบแต่งผมและพูด “องค์หญิงมีจิตปฏิพัทธ์ต่อข้า เพียงแต่เห็นซ่งปี้อวิ๋นอยู่ข้างกายข้ามาโดยตลอด เข้าใจผิดคิดว่าข้าและนางมีความสัมพันธ์กัน นี่ถึงเป็นเช่นนี้”

“ระหว่างสตรีย่อมหนีไม่พ้นความหึงหวง นี่คือเรื่องธรรมดาอย่างมาก เพียงแต่องค์หญิงอารมณ์รุนแรงอยู่บ้าง นี่ถึงโบยข้า”

“หากไม่รัก นางก็คงไม่โมโหถึงเพียงนี้ เจ้าเข้าใจหรือไม่?”

เสิ่นจวินเจ๋อชะงักไปในทันใด ครู่ต่อมาคิดว่าสายตาของฉู่มู่เหยาไม่น่าจะแย่ถึงเพียงนี้ เพียงแต่ลองคิดดูแล้วเขาก็เริ่มไม่มั่นใจ

เพราะเสิ่นหวยอันมั่นใจในตนเองมาก หากไม่มีความมั่นใจ ด้วยอุปนิสัยของเขา จะต้องไม่พูดออกมาอย่างมั่นใจเช่นนี้แน่

มองจากท่าทางของอีกฝ่ายแล้ว ใบหน้าเสิ่นหวยอันลำพองใจมากขึ้นเรื่อยๆ เดินเฉียดกายเขาผ่านไป “ต่อให้เจ้าเป็นทายาทสายตรงแล้วอย่างไร? ภายภาคหน้าได้พบข้าก็ยังต้องทำความเคารพอยู่ดี!”

หลังเสิ่นหวยอันจากไป บ่าวทางด้านข้างพูดขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “คุณชาย ข้าเห็นเสิ่นหวยอันมั่นใจถึงเพียงนี้ หรือจะเป็นเรื่องจริง?”

“ไม่มีทาง” เสิ่นจวินเจ๋อโคลงศีรษะ “เดิมทีเจ้านี่ก็ต่ำช้าอยู่แล้ว อิงตามที่ข้าเห็น น่ากลัวว่าเขาเกิดความคิดชั่วร้ายอะไรขึ้นมาแล้ว พวกเราไปหาซ่งจิ่งเซินเถอะ”