ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 997

หลังฮองเฮาได้ฟังทั้งหมดแล้ว รู้สึกเย็นสันหลังวาบขึ้นมา สายตาเปี่ยมโทสะ

“จงเฟยบังอาจยิ่งนัก! ถึงขั้นวางแผนทำร้ายข้า!”

เพียงคิดว่าจงเฟยแลกเปลี่ยนโชคชะตากับนาง ก็รู้สึกว่าไม่เคยพบเจอวิธีการโหดเหี้ยมเช่นนี้มาก่อน

อยู่ที่วังหลัง เพื่อแย่งชิงความโปรดปราน มีเล่ห์อุบายมากมายผุดออกมา นางไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย เพียงแต่วิธีน่ากลัวถึงเพียงนี้ ยังได้เห็นเป็นครั้งแรก

หากไม่ใช่วันนี้จวินถิงและรั่วเจินบังเอิญเข้าวัง น่ากลัวว่านางจะต้องตกหลุมพรางจงเฟยแน่!

หากสุดท้ายตกลงสู่ผลลัพธ์เช่นนั้น...นางไม่กล้าคิด!

“เมื่อครู่พวกเจ้าน่าจะบอกข้า จะปล่อยให้ตัวหายนะเยี่ยงนางอยู่ในวังหลังได้เช่นไร?”

สีหน้าฮองเฮาแข็งทื่อ ในเมื่อมีวิธีเช่นนี้ครั้งแรก ภายภาคหน้าไม่แน่ว่าจะมีมากยิ่งกว่านี้ ไม่ใช่ยุ่งยากมากหรือ!

เห็นสถานการณ์แล้ว ซ่งรั่วเจินหันมองฉู่จวินถิงอย่างอดไม่ได้ นางไม่รู้จะอธิบายเรื่องนี้เช่นไร อย่างไรเสียเดิมทีตวนเฟยก็ไม่ใช่คนดีอะไร ก็แค่แผนการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเท่านั้น

ทว่า นางย่อมไม่สามารถพูดข้อนี้ได้

“ปกติตวนเฟยมีความสัมพันธ์ไม่ดีต่อท่าน เรื่องนี้ให้นางไปหาเรื่องจงเฟยก็พอ เหตุใดท่านต้องเข้าไปข้องเกี่ยวด้วยเล่า?”

“บัดนี้ยังไม่มีหลักฐานแน่ชัด หากพูดว่ารั่วเจินพบเข้า ยังไม่ต้องพูดว่าจงเฟยเกลียดนาง ตวนเฟยก็อาจไม่เชื่อ ชนิดที่ว่าจงเฟยโวยวายขึ้นมา พวกเราจะกลายเป็นคนผิด นี่ไม่เสียเปรียบหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

สีหน้าฉู่จวินถิงผ่อนคลายมาก “ข้าและรั่วเจินใกล้จะแต่งงานกันแล้ว บัดนี้ไม่อยากให้เกิดเรื่องยุ่งยากเช่นนี้พ่ะย่ะค่ะ”

ฮองเฮาใจเย็นลงแล้ว คิดว่าฉู่จวินถิงพูดมีเหตุผล “เจ้าพูดถูกแล้ว เรื่องนี้ไม่ควรเกี่ยวพันกับพวกเราจริง ปล่อยให้พวกนางแก้ไขกันเองเถอะ”