ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 998

“เสด็จแม่ไม่ต้องกังวลพระทัย เสด็จพ่อมีวิสัยทัศน์กว้างไกล ย่อมมีความเห็นของตนพ่ะย่ะค่ะ” ฉู่จวินถิงพูด

ได้เห็นท่าทางไม่แปลกใจของฉู่จวินถิง ฮองเฮานึกถึงก่อนหน้านี้ยามนางไปห้องทรงพระอักษร มีความคิดอยากขอให้ฝ่าบาทประทานสมรสระหว่างจวินถิงและหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ ท่าทางกริ้วจัดของฝ่าบาทนั้น

ตอนนั้นนางยังไม่รู้ว่าตกลงเกิดเรื่องใดขึ้น ทว่าบัดนี้คล้ายเข้าใจแล้ว

น่ากลัวว่าฮ่องเต้สังเกตเห็นความไม่ชอบมาพากลตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว เพียงแต่นางมองไม่ออกมาโดยตลอด ชนิดที่ว่ายังชื่นชมงานแต่งนี้อีกด้วย

บัดนี้คิดๆ ดูแล้ว นางโง่งมเกินไปจริงๆ

........

หลังตวนเฟยได้รับเซียนโบตั๋นแล้ว เรื่องแรกที่ทำคือกลับไปบูชาด้วยความจริงใจ

“พระสนม สิ่งนี้เป็นจงเฟยมอบให้ฮองเฮา นางจิตใจดีถึงเพียงนี้จริงหรือ? บ่าวกังวลว่านี่คืออุบายเพคะ”

แม่นมทางด้านข้างพูดเกลี้ยกล่อมอย่างอดไม่ได้ มักคิดว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดาถึงเพียงนี้ ยิ่งไปกว่านั้นแต่ไหนแต่ไรมาจงเฟยเป็นคนใจแคบ มีอะไรดีก็ซ่อนไว้ให้ตนเอง ไฉนเลยจะสามารถหักใจยกให้ผู้อื่นได้?

“นี่เป็นของที่จงเฟยมอบให้ฮองเฮา นางกล้ามอบให้ หรือยังสามารถวางยาพิษได้อีกกระนั้น?”

“หากเกิดเรื่องจริง คนซวยจะต้องเป็นนาง นางไม่กล้าหรอก”

ตวนเฟยโบกมือ คิดว่าการวิเคราะห์ของตนไม่มีปัญหา “ระยะนี้เช่ออ๋องเกิดปัญหาขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า คาดว่าตัวนางคิดว่าขายหน้า ยิ่งไม่ต้องพูดว่าก่อนหน้านี้พระชายาเช่ออ๋องล่วงเกินซ่งรั่วเจินไม่ใช่เพียงแค่ครั้งเดียว”

“อิงตามการมองของข้า จงเฟยก็คืออยากเป็นมิตรกับฮองเฮา อย่าตำหนิพวกเขาเพราะเรื่องนี้ก็เท่านั้น”

“ฮองเฮาต่างหากที่แปลกเหลือเกิน ของดีถึงเพียงนี้ถึงขั้นวางเอาไว้เช่นนี้ ไม่รู้จักเสียดาย”