เหล่าไท่จวินเป็นผู้บัญชาการทหาร เป็นเรื่องธรรมดาที่นางจะมีทักษะการขี่ม้าอันยอดเยี่ยม ตอนที่นางยังเป็นสาว นางได้ฝึกขี่ม้ากับเซียวเซียวด้วย ต่อมานางก็ได้ฝึกฝนทักษะการขี่ม้าที่เซียวเซียวสอน จนบรรลุทักษะขึ้นสูง
หลิวหลิ่วที่มักจะเสียงดังก็ขี่ม้าได้ดี กลุ่มคนห้าคน รวมทั้งฉยงหวาและฉินจือ ก็ออกจากวังด้วยม้าเร็วห้าตัว
เมื่อออกจากเมือง เนื่องจากมีการประกาศภาวะฉุกเฉิน คนทั้งเมืองจึงต้องถูกตรวจค้นอย่างเข้มงวด จ้วงจ้วงแสดงเหรียญตรา แล้วถามว่า “วันนี้รถม้าของสนมเหมยกลับเข้าเมืองมาแล้วหรือยัง?”
“สนมเหมยหรือขอรับ? เข้ามาในเมืองแล้วขอรับ” ทหารรายงาน
“เข้ามาในเมืองแล้วหรือ?” จ้วงจ้วงประหลาดใจ รีบหันไปมองเฉินไท่จวิน
เฉินไท่จวินก็ตกตะลึง “เจ้าเห็นหรือไม่ ว่าคนที่นั่งอยู่ข้างในคือสนมเหมย”
“ไม่เห็นขอรับ แค่ตรวจดูเหรียญตราของสนมเหมยเท่านั้นขอรับ”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่?” จ้วงจ้วงถาม
“ราวสี่ชั่วยามที่แล้วขอรับ!”
จ้วงจ้วงพูดกับเฉินไท่จวิน “ท่านไปที่วัดเจิ้งกั๋วก่อน ข้ากับฉินจือ และฉยงหวาจะตามไปดูก่อน”
“ได้เลย!” เฉินไท่จวินยกบังเหียนขึ้น แล้วออกจากเมืองไปพร้อมกับหลิวหลิ่ว
จ้วงจ้วงหันหลังกลับพร้อมกับฉินจือและฉยงหวา เนื่องจากเขาไม่ได้พบนางระหว่างทางมาเมื่อครู่นี้ จ้วงจ้วงจึงสรุปว่ารถม้าน่าจะเข้ามาจากถนนสายเหนือ
หลังจากไล่ตามไปประมาณครึ่งชั่วยาม ก็ตามทันรถม้า มันเป็นรถม้าของสนมเหมยจริง ๆ
“หยุดก่อน!” ฉินจือและฉยงหวาตามทัน แล้วสกัดกั้นรถม้าไว้
รถม้าหยุด เมื่อเห็นจ้วงจ้วงอยู่บนหลังม้า คนขับก็รีบลงจากรถและทำความเคารพ
ม่านเปิดออก สนมเหมยเดินลงมา ท่าทางดูประหลาดใจเล็กน้อย “องค์หญิงหรือ?”
“สนมเหมย จื่ออันอยู่ที่ใด?” จ้วงจ้วงถามตามตรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...