ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1031

จื่ออันไม่เคยวิ่งเร็วขนาดนี้มาก่อนในชีวิต นางเกือบนึกว่าใต้เท้าของตนมีลมราวจะเหาะได้อย่างไรอย่างนั้น

ตาวเหล่าต้าวิ่งพลางหันกลับไปมอง ชายชุดดำกำลังไล่ตามมา เขาพูดขณะหอบหายใจ "ถ้าออกไปถึงข้างนอกพวกเราตายแน่ พวกเราไม่รู้วิชาตัวเบานะ”

คนอื่นเขาใช้วิชาตัวเบาไล่ตาม สองสามจ้ำก็มาจับพวกเขาได้แล้ว ยิ่งกว่านั้น ภูมิประเทศด้านนอกเป็นแบบใดพวกเขาก็ยังไม่รู้เลย อาจเป็นหน้าผาก็ได้ หากพวกเขาพุ่งออกไปเช่นนี้ ร่างคงแหลกเป็นเสี่ยง

ปลายทางอยู่ข้างหน้าแล้ว แสงสว่างกำลังใกล้เข้ามา หนี? จะหลบหนีอย่างไร? หนีออกไปก็ตาย

ในช่วงเวลาวิกฤตินั้นเอง จื่ออันมองเห็นว่าที่ประตูมีประตูหินบางหนึ่ง นางเอ่ยขึ้น "หลังจากพวกเราพุ่งออกไปแล้ว ก็รีบปิดประตูหินลง เจ้าจงฟังคำสั่งของข้า เมื่อข้าบอกให้วิ่ง เจ้าก็รีบกอดข้าเอาไว้ ข้าจะพยายามทิ้งระยะห่างกับพวกเขา”

แม้ว่าการปิดประตูหินลงจะขวางไว้ได้เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่หากข้างนอกมีป่าหนาทึบ พวกเขาก็สามารถหาที่ซ่อนตัวได้

"ขอรับ!" แม้ตาวเหล่าต้าจะไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องจับนางไว้ หากเขากอดนางไว้จะไม่ทำให้วิ่งไม่ได้หรอกหรือ ทว่าเขาเคยชินกับการฟังคำสั่งของจื่ออัน เขาจะไม่เคลือบแคลงสิ่งที่จื่ออันพูด

ขณะที่พวกเขาใกล้จะถึงปากถ้ำ เหลือระยะห่างอีกประมาณสิบเมตร จื่ออันตะโกน "วิ่ง!"

ตาวเหล่าต้าหันมากอดนางเอาไว้ทันที จื่ออันเหยียดเชือกบ่วงบาศเป็นไปข้างหน้า เชือกบ่วงบาศพลันบินออกไป ส่งเสียงดังซู่ และลากพวกเขาทั้งสองลอยขึ้นไป

หลังจากบินออกจากถ้ำแล้ว จื่ออันก็หันกลับไปอย่างรวดเร็ว และเตะหินก้อนใหญ่ที่อยู่ถัดจากประตูหิน เสียง “โครม” ดังขึ้น ประตูหินพลันร่วงลงมาขวางทางของชายชุดดำ

แต่ประตูก็เปิดออกอย่างรวดเร็ว จื่ออันพาตาวเหล่าต้าวิ่งไปไม่กี่ก้าว แล้วจึงฉุดแขนของตาวเหล่าต้า ยืดเชือกบ่วงบาศเป็นออกส่งเสียงดังซู่ แล้วบินย้อนกลับไปบนต้นไม้สูงเก่าแก่ที่ประตูหิน โชคดีที่ต้นไม้สูงชะลูดและมีใบไม้หนาทึบ หากหลบซ่อนอยู่บนนี้ ขอแค่ไม่ส่งเสียง ไม่ขยับเขยื้อน ก็ไม่มีทางมองออกแน่นอน

ชายชุดดำเปิดประตูหินได้อย่างรวดเร็ว เขามองเห็นว่ามีรอยเท้าบนพื้นหญ้า จึงไล่ตามไปในทิศทางที่จื่ออันเพิ่งวิ่งไป

จื่ออันและตาวเหล่าต้าจับตามองชายชุดดำวิ่งห่างออกไปเรื่อย ๆ อย่างอกสั่นขวัญแขวนอยู่บนต้นไม้ จากนั้นถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ตาวเหล่าต้าลดเสียงลงและพูดว่า "พระชายา ท่านปราดเปรื่องยิ่งนัก รู้จักวิธีวางเหยื่อให้พวกมันด้วยหรือนี่ ตอนนี้มันไล่ตามไปหมดแล้ว พวกเราไปกันเถอะขอรับ”

จื่ออันส่งเสียงชู่ว "ยังมีอีกสองคน" เมื่อครู่ตอนที่ลงมือ นางนับจำนวนคนไว้

จากนั้นไม่นาน ก็มีคนอีกสองคนก็วิ่งออกมาตามที่คาดการณ์ หลังจากเฝ้าดูที่ปากถ้ำอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายพวกเขาก็ไล่ตามไปยังทิศทางของชายชุดดำด้วยเช่นกัน