ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1033

ในวันนี้ ตำหนักฮุ่ยชิงเองก็วุ่นวายมากเช่นกัน

หลังจากที่อ๋องเหลียงและอ๋องเยี่ยจัดการเรื่องของอ๋องหนานหวายเสร็จแล้ว พวกเขาก็รีบมุ่งไปทันที

พวกน่ารำคาญในตำหนักฮุ่ยชิงเหล่านั้นกำลังพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติ แม้แต่นางกำนัลเองก็ยังเข้าร่วมวงสนทนาด้วย

“เหตุใดจึงมีคนหน้าหนาได้ถึงขนาดนี้? แค่มองเขาคร่ำครวญอยู่ตรงนั้น ข้าก็รู้สึกเหมือนใบหน้าแดงไปหมดแล้ว แม้แต่น้ำตาก็ไม่หลั่งสักหยด เอาแต่ส่งเสียงร้องท่าเดียว ร้องคร่ำครวญเสียจนอาเจียนออกมาเลย” ฉินจือกล่าว

“อย่าว่างั้นงี้เลยนะพวกเจ้า กุ้ยไท่เฟยยังคงสง่างามอยู่เลย ดูแค่ที่นางคุกเข่าอยู่นานขนาดนั้น แต่กลับไม่ขยับเขยื้อนเลย ดวงตาก็กระพริบแค่ไม่กี่ครั้ง ข้าคิดว่า ครั้งนี้นางคงได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนัก วางแผนร้ายมาทั้งชีวิต แม้แต่ลูกชายของตนยังคิดจะสังหาร สุดท้ายก็ตกไปอยู่ในมือของลูกชายของตัวเอง แม้แต่ลิ้นก็ถูกตัดทิ้ง เมื่อมองดูนาง ข้ารู้สึกทั้งเวทนาทั้งชิงชังเลยจริง ๆ” จ้วงจ้วงเองก็รู้สึกตกตะลึงเช่นกัน

“อุบายในการแบกไม้หนามมาขอขมานี้ก็งัดมาใช้ แล้วจะรับมือเขาได้อย่างไร? เคยได้ยินแต่บิดาแบกไม้มาขอรับโทษแทนบุตรชาย แต่ไม่เคยเห็นบุตรชายแบกไม้มาขอรับโทษแทนมารดาเลย อ๋องหนานหวายผู้นี้ หากภายภาคหน้าไม่ได้เป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ข้าคงเสียใจกับความทุ่มเทที่ยอมลำบากเพื่อให้สถานการณ์เข้าที่เข้าทางเช่นนี้ของเขาจริงเชียว” เฉินไท่จวินนับว่ามีประสบการณ์ความรู้กว้างขวางแล้ว ก็ยังรู้สึกตื่นตะลึงกับเรื่องในวันนี้เช่นกัน

อ๋องเยี่ยและอ๋องเหลียงเพิ่งมาถึง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ฟังว่าจื่ออันนั้นหลบหนีได้อย่างไร

จื่ออันจึงต้องพูดอีกครั้ง "...เรื่องก็เป็นเช่นนี้ เสี่ยวตาวกับข้าก็หนีออกไปซ่อนตัวอยู่ในป่าทึบ กลัวแค่คนของกุ้ยไท่เฟยจะหาเจอ ทหารไล่ตามอยู่ข้างหลังพวกเราตลอด ในตอนนั้นเองข้าก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เพราะคนที่ไล่ตามเรานั้นไม่ใช่ชายชุดดำ แต่เราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องวิ่งต่อไป สุดท้ายเราก็ถูกคนของพวกเขาล้อมรอบทั้งสองด้าน ข้ากับเสี่ยวตาวคิดจะสู้จนตัวตาย แต่ไม่นึกว่าอ๋องหนานหวายจะปรากฏตัวขึ้นมา เมื่อมาถึงก็พูดด้วยสีหน้าตกใจระคนดีใจว่า พี่สะใภ้ข้ามาช่วยท่านแล้ว พูดตามตรง ตอนนั้นข้าสับสนมาก"

จื่ออันได้แต่ทอดถอนใจ ว่าคนไร้ความละอาย ทั่วหล้าก็ไร้ผู้ต้าน

และก็จำต้องยอมรับว่าการกระทำของอ๋องหนานหวายนั้นโหดเหี้ยมมาก!

“ตอนนั้นพวกเราตามไปพร้อมกับเขา คนของเขาเองก็จับตัวกุ้ยไท่เฟยได้แล้ว ฉากนั้นน่าสะพรึงเกินจะมอง” จื่ออันส่ายหัว เมื่อนึกถึงฉากนั้นขึ้นมา นางยังรู้สึกหวาดผวาอยู่เลย