“พระชายา พระสนมเหมยขอพบท่านเจ้าค่ะ” เสี่ยวซุนเข้ามารายงานเ
จื่ออันกล่าว “เชิญนางเข้ามา”
ครู่นี้จ้วงจ้วงเพิ่งบอกนาง ว่าเหตุใดเวลานั้นสนมเหมยจึงตัดสินใจช่วยกุ้ยไท่เฟย
สนมเหมยมาพร้อมกับองค์ชายสาม เมื่อนางเข้ามา นางก็สารภาพกับจื่ออันทั้งน้ำตา “ข้าขอโทษเจ้าจริง ๆ ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเจ้า ได้โปรดยกโทษให้ข้าด้วย”
องค์ชายสามยังกล่าวสมทบด้วยว่า “ท่านอาสะใภ้ โปรดยกโทษให้ท่านแม่ของข้าด้วย"
จื่ออันยิ้ม “เด็กโง่เอ๋ย ข้าไม่กล่าวโทษท่านแม่ของเจ้าหรอก เพียงแต่อามีคำพูดไม่กี่คำต้องการจะกล่าวกับนางตามลำพัง”
หลังจากที่จื่ออันกล่าวจบ นางก็เงยหน้าขึ้นมองสนมเหมยแล้วเอ่ยว่า “สนมเหมย พวกเราเข้าไปพูดคุยกันก่อนดีหรือไม่?”
สนมเหมยพยักหน้าทั้งน้ำตา “อืม”
เมื่อทั้งสองเข้าไปในห้องโถงด้านใน จื่ออันก็แสดงสีหน้าโกรธขึ้งขึ้นมาทันที “สนมเหมย หลังจากที่เราผ่านอะไรกันมาตั้งมากมาย ข้าไม่นึกเลยว่าท่านจะเป็นคนที่คิดทรยศข้า ทั้งที่ซานเอ๋อร์ถูกวางยาพิษ ทั้งท่านถูกใช้เป็นเครื่องมือ เหตุใดจึงไม่คิดถึงเรื่องพวกนี้บ้าง? เคยคิดจะบอกพวกเราบ้างหรือไม่? หรือคิดว่าพวกเราไม่สามารถช่วยหรือหาหนทางแก้ไขได้?”
สนมเหมยอธิบายด้วยความอับอาย “ข้าขอโทษ ห้วงเวลานั้นข้าตื่นตกใจจนขาดสติวิเคราะห์ ทำได้เพียงทำตามที่พวกเขากล่าวเท่านั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...