ทหารเต็มไปด้วยขวัญกำลังใจ และเตรียมพร้อมอย่างยิ่งสำหรับการต่อสู้แบบเป็นหรือตายไปกับเป่ยโม่
อย่างไรก็ตาม เมื่อสองวันก่อน จู่ ๆ เป่ยโม่ก็ถอนกำลังออกไปสามสิบลี้ โดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า
สิ่งนี้ทำให้มู่หรงเจี๋ยไม่สามารถมองทะลุแผนการได้
ดังนั้น คืนนั้นหลังจากหารือกับเหล่าแม่ทัพแล้ว เขาจึงนอนไม่หลับเป็นเวลานาน
หลังจากมาถึงสนามรบ เขามักจะคิดวนเวียนถึงเรื่องนี้อยู่เสมอ แต่เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่วอกแวก
จื่ออันไม่ค่อยเขียนจดหมายถึงเขาเลย เขาจึงเข้าใจว่าการที่นางไม่เขียนจดหมายมาถึงเขา หมายความว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี และนางไม่ต้องการทำให้เขาเสียสมาธิ
เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าอาการป่วยทางใจจะฝังลึกถึงกระดูกดำ มีคำกล่าวว่าวีรบุรุษอาจพลาดท่าเพราะความรัก ความเสน่หาระหว่างชายหญิงคงทน เมื่อก่อนเขาไม่เคยเชื่อ แต่ตอนนี้เมื่อถึงคราวเขาบ้าง เขาจึงเชื่ออย่างสนิทใจ
เขารู้สึกว่าเมื่อก่อนเขาไร้เดียงสามาก ไม่อยากเป็นฝ่ายแสดงความรักก่อน แต่ถ้าจื่ออันยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ เขาจะไม่ลังเลเลย เขาจะกอดนาง จุมพิตนางแรง ๆ สักสองสามครั้ง แล้วบอกว่าเขาคิดถึงนางมากเพียงใด
สถานการณ์ในเมืองหลวงไม่เคยลอยมาเข้าหูในรูปแบบเอกสารทางการ ทำให้เขามีสมาธิมุ่งจัดการกับสงครามภายนอก
อย่างไรก็ตาม อาศัยจดหมายจากซูชิงและเซียวท่า และหน่วยรักษาความลับของเขาแจ้งข่าวเป็นครั้งคราว ทำให้รู้ความเป็นไปหลัก ๆ ที่เกิดขึ้นในเมืองหลวง
ข่าวที่ว่ากองทัพเป่ยโม่ถอยห่างไปสามสิบลี้ ก็ถูกรายงานเป็นจดหมายกลับไปยังเมืองหลวง
นี่เป็นอุบายเพื่อล่อศัตรูหรือมีเหตุผลอื่นอีกหรือไม่? บรรดาขุนนางในเมืองหลวงต่างแสดงความเห็นอย่างเผ็ดร้อน ทว่าความคิดเห็นเหล่านี้ล้วนแต่ไร้สาระ เพราะทุกอย่างยังคงขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของหัวหน้าแม่ทัพ และแม่ทัพทั้งหลายที่อยู่แนวหน้าในการสู้รบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...