องค์รัชทายาทมองตามแผ่นหลังของอ่องฉี แสยะยิ้มเยาะ จากนั้นหันหลังแล้วเดินไปยังทางเดิน
ที่ปลายสุดของทางเดิน มีร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้น
“เสด็จแม่ ข้าเห็นสิ่งของภายในแล้ว ในกล่องมีโสมจริง ๆ” องค์รัชทายาทโค้งคำนับ
ฮองเฮาเฉาพึมพำตอบรับ “เช่นนั้นก็ดี”
องค์รัชทายาทถามอย่างสงสัย “เสด็จแม่ทรงสงสัยสิ่งใด? ท่านกำลังสงสัยว่าสนมชิงอาจสมรู้ร่วมคิดกับอ๋องฉีอย่างนั้นหรือ?”
“องค์ชาย เป็นธรรมดาที่พวกเราควรจะระมัดระวังตัวอยู่เสมอ”
“เสด็จแม่มักจะสอนลูกเสมอมิใช่หรือว่าอย่าสงสัยเมื่อว่าจ้างคน และอย่าว่าจ้างคนที่ตนสงสัย? ในเมื่อท่านปล่อยให้สนมชิงเข้าไปรับใช้เสด็จพ่ออย่างใกล้ชิด แล้วเหตุใดท่านต้องระแวงนางด้วย?”
ฮองเฮาค่อย ๆ หันหลังกลับแล้วเดินไปข้างหน้า “เสด็จพ่อของเจ้าโปรดสนมชิงหรือไม่?”
“โปรดพ่ะย่ะค่ะ พระองค์โปรดปรานนางมาก”
“ในเมื่อเสด็จพ่อของเจ้าโปรดปรานนาง นั่นก็หมายความว่านางมีความสำคัญสำหรับเสด็จพ่อของเจ้าไม่น้อย และนางอาจมีอิทธิพลต่อการเปิดเผยความลับของเขา นางสามารถสอดแนมข้อมูลมากมายจากเขาโดยที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ หากสนมชิงมีเจตนาทรยศ และทำให้ข้อมูลเหล่านั้นรั่วไหล ก็ถือเป็นอุปสรรคสำหรับการจัดทัพของเรา”
องค์รัชทายาทอุทาน “จริงด้วย”
ฮองเฮาเฉากล่าวด้วยความเมตตา “เจ้ายังเด็กเกินไป จงตั้งใจเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ สักวันหนึ่งเจ้าจะได้มีความสามารถเหมือนพ่อของเจ้า”
“เสด็จพ่อมีความสามารถอย่างไรกัน? เขายังถูกเสด็จแม่หลอกใช้อยู่เลยมิใช่หรือ?” องค์รัชทายาทเอ่ยอย่างดูถูก
ฮองเฮาเฉาส่ายหัวเบา ๆ “เด็กโง่เอ๋ย อย่าได้คิดอะไรฉาบฉวยเกี่ยวกับพ่อของเจ้ามากเกินไป ถ้าแม่ไม่พาสนมชิงและนักบวชเต๋าซานสือเข้ามาในพระราชวัง จนทำให้พ่อของเจ้ามัวเมาสับสน เจ้าคิดว่าเขาจะยอมเชื่อฟังข้าถึงเพียงนี้หรือ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...