ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1097

อ๋องฉีหัวเราะเจื่อน ๆ “นี่… พี่มู่หรงช่างมีอารมณ์ขันเสียจริง”

“อ๋องฉี ว่ากันตามตรง ข้าไม่ได้โง่ถึงขั้นไม่เข้าใจในสิ่งที่จักรพรรดิหมายถึง เช่นนั้นข้าเองก็จะกล่าวอย่างตรงไปตรงมากับเจ้าเช่นกัน จักรพรรดิของเจ้าต้องการให้ข้าอยู่ที่นี่ แล้วจะสั่งให้สงครามดำเนินต่อไป พวกเราสันนิษฐานว่าเขาไม่มีทางรอให้ข้าไปเข้าเฝ้าแน่ ทันทีที่เราเข้ามาในดินแดนเป่ยโม่ เขาก็เริ่มออกคำสั่งให้ฉินโจวโจมตีทันทีใช่หรือไม่?”

ขณะที่มู่หรงเจี๋ยกล่าว เขาก็ตวัดดาบอย่างรวดเร็ว การเคลื่อนไหวเต็มไปด้วยความชำนาญและราบรื่นเสร็จสิ้นในคราวเดียว เพียงสะบัดเบา ๆ เท่านั้น อีกฝ่ายก็รู้สึกได้ว่าพลังของดาบนั้นน่าดึงดูดแค่ไหน

หลังจากได้ยินเช่นนี้ อ๋องฉีก็ตกตะลึง แสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องนี้ “ข้าเกรงว่าแม่ทัพฉีอาจไม่เปิดศึกโจมตีแน่ ท้ายที่สุดแล้ว ในพื้นที่ก็ยังเต็มไปด้วยคนของตระกูลฉิน”

“จักรพรรดิตรัสในพระราชโองการด้วยซ้ำว่าเซี่ยจื่ออันจากต้าโจวไม่มีความสามารถพอที่จะรักษาโรคระบาด เมื่อเป็นเช่นนั้นจริงฉินโจวยังต้องกังวลอะไรอีก เดิมทีนางก็ต้องการต่อสู้ในศึกครั้งนี้อยู่แล้ว” มู่หรงเจี๋ยเยาะเย้ย

อ๋องฉีกัดฟันแล้วยอมรับว่า “พี่มู่หรง ข้าต้องขออภัยจากใจจริง ครั้งนี้แม้แต่ข้าเองก็ถูกฝ่าบาทและฮองเฮาเฉาหลอกลวงเช่นกัน”

มู่หรงเจี๋ยเก็บดาบเข้าฝัก ก่อนจะเหยียดยิ้มอย่างเย็นชา “เท่านั้นแหละ”

อ๋องฉีตกใจ “พี่มู่หรง?”

มู่หรงเจี๋ยถือด้ามดาบ เอามือไพล่หลังแล้วกล่าวว่า “หลังจากออกพระราชกฤษฎีกาแล้ว จักรพรรดิแห่งเป่ยโม่จะได้รับข่าวดีภายในไม่กี่วัน”

“พี่มู่หรง โปรดอธิบายให้ชัดเจนด้วย” อ๋องฉีไล่ตามเขาไป

มู่หรงเจี๋ยล็อกประตูทิ้งให้เขาอยู่ข้างหลัง “ข้าเหนื่อยแล้ว”

อ๋องฉีถูกปฏิเสธซึ่งหน้า ทว่าเขาจะโกรธอีกฝ่ายก็ไม่ได้ ผู้ใดใช้ให้เขาคำนวณแผนการผิดพลาดตั้งแต่แรก?

มู่หรงเจี๋ยเข้าไปในห้องโถงจากนั้นนั่งลงบนเก้าอี้ จื่ออันกำลังอ่านหนังสืออยู่ด้านข้าง นางได้ยินการสนทนาระหว่างอ๋องฉีและมู่หรงเจี๋ย จึงพูดยิ้ม ๆ “ไม่มีประโยชน์ที่ท่านจะทำให้เขาได้รับความอับอาย ท่านไม่เห็นเขาหรือ? กังวลจนผมหงอกหมดแล้ว”

“คนโง่!” มู่หรงเจี๋ยตะคอกอย่างเย็นชา “โง่เขลายิ่งนัก เขาเชื่อในสิ่งที่จักรพรรดิเป่ยโม่กล่าวงั้นหรือ?”