ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1098

พื้นที่ระบาดอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ ทอดยาวจากภูเขาซิงซานไปจนถึงทางตะวันออกของอันเฉิง

อันเฉิงอยู่ห่างจากเมืองหลวงไม่ถึงห้าสิบลี้ ไกลออกไปในเป่ยโม่ ถัดจากนั้นคือเมืองชี่เฉิงและเมืองลัวเซี่ยน ชี่เฉิงและอันเฉิงล้วนอยู่ในแนวระนาบเดียวกัน ดังนั้นจึงเป็นพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบหนักที่สุด และยังเป็นสถานที่ที่มีผู้ป่วยจำนวนมากที่สุด

เนื่องจากยอดผู้เสียชีวิตค่อนข้างสูง เจ้าหน้าที่และทหารบางส่วนถูกส่งตัวกลับไปยังเมืองหลวง โรคระบาดจึงแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว

มู่หรงเจี๋ย จื่ออัน และคนอื่น ๆ ออกเดินทางกันตั้งแต่เช้า เมื่ออ๋องฉีมาหาพวกเขาที่ศาลาซีหยาง ศาลาซีหยางก็ว่างเปล่าแล้ว

หลังจากถามบรรดาคนรับใช้ ถึงรู้ว่ามู่หรงเจี๋ยจากไปพร้อมกับพระชายาในตอนเช้าตรู่

ลัวเซี่ยน ชี่เฉิง และอันเฉิงล้วนเป็นพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบหนักที่สุด เนื่องจากอันเฉิงเป็นเมืองที่อยู่ตรงเชิงเขาใกล้เมืองหลวง ทำให้ผู้ที่ป่วยไข้อพยพเข้ามาเป็นจำนวนมากเพื่อขอรับการดูแลจากทางราชสำนัก แต่แน่นอนว่าเมืองหลวงไม่สามารถรองรับผู้ประสบภัยกลุ่มใหญ่เช่นนี้ได้ หลังจากการแพร่ระบาดของโรค กำลังบุคลากรทางการแพทย์ที่ส่งออกไปก็ขาดแคลนเป็นอย่างยิ่ง แยกไม่ออกว่าใครป่วยด้วยโรคระบาด และใครมีสุขภาพปกติดี เมื่อเป็นเช่นนี้ฮองเฮาเฉาจึงออกคำสั่งให้ปิดประตูเมือง สงวนให้ออกแต่ห้ามเข้า

นั่นหมายความว่านี่เป็นการปิดกั้นโลกภายนอกราวกับแยกสวรรค์และนรกออกจากกัน

มู่หรงเจี๋ยและคนอื่น ๆ เดินไปตามทาง ได้เห็นเหตุการณ์โศกนาฏกรรมด้วยตาของพวกเขาเอง แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ใกล้กับราชสำนักเพียงเอื้อม แต่จักรพรรดิ ขุนนาง และผู้คนในเมืองหลวงกลับมองไม่เห็นพวกเขา

หากเห็นแล้วไม่แสดงความเมตตา สู้แกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นจะดีกว่าหรือไม่?

จื่ออันต้องการไปยังพื้นที่ที่มีโรคระบาด แต่มีเงื่อนไขว่าพวกเขาจะต้องได้รับอนุญาตจากใครสักคนในราชสำนักและพาไปที่นั่น ถึงจะเข้าไปมีส่วนร่วมในการรักษาได้

อย่างไรก็ตาม อ๋องฉีอาจไม่ยินยอมโดยง่าย พวกเขาจึงต้องหาทางด้วยตัวเองเท่านั้น

ดังนั้น วันนี้กลุ่มของพวกเขาจึงตรงมาที่ตำหนักขององค์หญิงอันหยางพร้อมกับอาหารเลิศรสที่นำมาจากต้าโจว

องค์หญิงอันหยาง หรือที่รู้จักในชื่อองค์หญิงอัน เป็นน้องสาวและพี่น้องร่วมสายเลือดของจักรพรรดิ

เพียงแต่องค์หญิงอันหยางผู้นี้เป็นคนประหลาด

ผู้คนในเป่ยโม่ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกัน