ผู้เฒ่าฉินโมโหอย่างมาก “องค์จักรพรรดิทรงเลอะเลือนไปแล้วหรือ? นางยังขอให้เจ้าหน้าที่อำนวยความสะดวกให้อีกรึ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใบสั่งยาฉบับนี้จะต้องเป็นปัญหาเหมือนที่องค์ชายพูดอย่างแน่นอน แคว้นเราจะต้องจับจ่ายเงินจำนวนมากอย่างสูญเปล่า และต้องสูญเสียอำนาจรัฐ หลังจากนี้พวกเราจะต้องพึ่งพาต้าโจวในการนำเข้าสมุนไพร เมื่อถึงตอนนั้นเราจะถูกต้าโจวจูงจมูกอย่างสมบูรณ์เป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ”
“ถูกต้อง ยิ่งไปกว่านั้นนางยังวางแผนทำให้ประชาชนในเป่ยโม่ตื่นตระหนกและยังทำโรคระบาดรุนแรงขึ้นกว่าเดิม นอกจากนี้นางยังประกาศให้ทั่วแคว้นรับรู้ถึงความรุนแรงของโรคระบาดอีกด้วย”
ผู้เฒ่าฉินตบโต๊ะด้วยความโมโห “มันเป็นเรื่องร้ายแรงหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”
องค์ชายเจิ้นกั๋วพึงพอใจกับปฏิกิริยาของอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก ก่อนกล่าวว่า “ตอนนี้องค์จักรพรรดิรับสั่งให้แม่ทัพฉินกลับมาแล้ว นางยังไม่รู้ว่าสถานการณ์ในเมืองหลวงเป็นอย่างไร จึงอาจถูกหลอกได้ ซึ่งท่านแม่ทัพเฒ่าจำเป็นต้องเตือนนางในเรื่องนี้”
ผู้เฒ่าฉินไม่ใช่คนโง่เขลา แม้เขาจะวางมือเรื่องการเมืองแล้ว แต่เขาจงรักภักดีแต่ประเทศชาติของตน และจะไม่ยอมให้ผู้ใดทำลายได้
“องค์ชายอย่ากังวลไปเลย ข้าจะเตือนอาโจวหลังจากที่นางกลับมาถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
องค์ชายเจิ้นกั๋วประสานหมัด “เช่นนั้นข้าก็โล่งใจ”
เขาออกจากจวนแม่ทัพด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันบนริมฝีปาก... มู่หรงเจี๋ย แผนการของเจ้าไม่มีวันสำเร็จหรอก
จื่ออันเริ่มใช้สูตรยาที่คิดค้นขึ้นกับผู้ป่วยในหมู่บ้านมู่ไจ้แล้ว ซึ่งผลการรักษาอาจจะออกมาไม่ดีนัก ทว่าก็สามารถบรรเทาอาการได้เล็กน้อย
อย่างน้อยสถานการณ์ผู้ติดเชื้อก็ทรงตัวบ้างแล้ว
ตราบใดที่เป็นอย่างนี้ต่อไป นางก็จะมีเวลาศึกษาสูตรยา
แม้แต่ซูมู่ก็ยังไม่รู้ว่านางส่งใบสั่งยาไปยังเมืองหลวงแล้วหรือไม่ และยังไม่รู้ว่าองค์จักรพรรดิเผยแพร่ใบสั่งยาหรือไม่
นอกจากนี้ท่าทีของซูมู่ในสองวันที่ผ่านมาแปลกประหลาดยิ่งนัก ก่อนหน้านี้เขามักจะทำทุกอย่างที่นางขอโดยไม่ตั้งคำถาม แต่ตอนนี้เขามักจะถามมากมายทุกครั้งพร้อม ทั้งเผยท่าทีราวกับไม่เต็มใจทำตามที่ขอ
ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีข่าวคราวตอบกลับมาจากองค์หญิงอันแม้แต่น้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...