ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1133

ฉากแห่งความสยดสยองอันน่าตกใจ ทำให้เขาถึงกับใจสั่น รู้สึกว่าใจร่วงหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

เขาอยู่ในหมู่บ้านมู่ไจ้ตลอดเวลา คิดว่าภัยพิบัติในหมู่บ้านมู่ไจ้นั้นเลวร้ายที่สุดแล้ว เพราะจากประชากรหลายพันคนเกือบพันล้วนติดโรคระบาด

แต่หลังจากเดินทางไปยังหมู่บ้านและเมืองต่าง ๆ ในสถานที่เหล่านี้ เขาถึงตระหนักว่าแท้จริงแล้ว สถานการณ์ในหมู่บ้านมู่ไจ้นั้นรุนแรงน้อยที่สุด

แต่ไม่สิ เป็นไปไม่ได้ ราชสำนักไม่เห็นมีการประกาศข้อมูลความรุนแรงของโรคเลย หมายความว่าอย่างไร? พวกเขาแจ้งยอดผู้เสียชีวิตปลอมงั้นหรือ?

เขายังจำสิ่งที่จื่ออันพูดเกี่ยวกับการแพร่กระจายอย่างรวดเร็วของโรค เขาจึงพาผู้คนไปยังเมืองชิงหย่วน ซึ่งเป็นเขตที่อยู่ติดกับเมืองชี่เฉิง เมืองชิงหย่วนเป็นเมืองที่ไม่ได้รับอันตรายจากเหตุแผ่นดินไหว มีเพียงภูเขาที่เป็นแนวเดียวกันกับเมืองชี่เฉิง ซึ่งได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหว อย่างไรก็ตาม ผู้คนในเมืองชิงหย่วนไม่ได้เสียชีวิตจากแผ่นดินไหว

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขานำผู้คนไปยังเมืองชิงหย่วน ภาพเมืองชิงหย่วนที่เคยเจริญรุ่งเรืองในอดีต ตอนนี้เป็นเหมือนเมืองร้าง ไม่มีใครสัญจรไปมาบนถนน ร้านรวงต่างปิดตาย โรงหมอที่เปิดทำการมีคิวรอรับการรักษายาวเหยียด ผู้ป่วยบางคนทนไม่ไหว นอนราบไปกับพื้นโดยตรง

พวกเขาล้วนมีจุดแดงและตุ่มหนองลามเต็มใบหน้า ดวงตาก็แดงก่ำเหมือนกับผู้ป่วยในหมู่บ้านมู่ไจ้

เขาตกใจมาก รีบลงจากหลังม้าแล้วถามคนคนหนึ่งจากข้างทางว่า “ที่นี่ก็มีคนป่วยเพราะโรคระบาดด้วยหรือ?”

ชายคนนั้นค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองซูมู่ทั้งที่น้ำลายตรงมุมปากเป็นฟองฟอด เขาคงอยู่ในช่วงเริ่มมีอาการ ใบหน้าไม่มีจุดแดงมากนัก

“พวกท่านมาจากเมืองอื่นหรือ? รีบออกไปเสียเถอะ โรคระบาดไม่ได้แพร่แค่ที่นี่ แต่ยังระบาดในหลาย ๆ พื้นที่” ชายคนนั้นตอบ

ซูมู่ตกใจมาก เขาเอ่ยถึงหลาย ๆ พื้นที่ นั่นนับรวมถึงเมืองชี่เฉิง ลัวเชี่ยน และอันเฉิงหรือไม่?

“ข้ารู้ ในเมืองอันเฉิง ชี่เฉิง และลัวเชี่ยนผู้คนล้วนติดโรคระบาดทั้งหมด”

“จบเห่แล้ว จบเห่แล้ว!” ชายคนนั้นถอนหายใจด้วยความกลัว ดวงตาฉายแววสิ้นหวัง

ทหารที่อยู่ข้าง ๆ ซูมู่ถามว่า “เจ้าหน้าที่ที่ทางการส่งมาเล่า อยู่ไหน? ผู้คนที่ฝ่าบาททรงส่งมาเพื่อช่วยบรรเทาทุกข์ล่ะ? ไหนจะหมอจากกรมฮุ่ยหมินในเมืองชิงหย่วน กรมฮุ่ยหมินควรเข้ามาดูแลเรื่องโรคระบาดโดยตรงมิใช่รึ?”