ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 175

ที่นอกชานเมือง

เซียวท่าทำแผ่นจารึกแขวนไว้ที่ประตูนอกลานเรือน

มีคำสามคำเขียนบนแผ่นนั้นว่า "เรือนแสนสุข" เขาอยากทำป้ายนี้มาตลอด แต่เนื่องจากเรื่องยุ่งยากวุ่นวายก่อนหน้านี้ทำให้เขาไม่ได้ทำ ตอนนี้มู่หรงเจี๋ยก็ได้รักษาตัวอยู่ที่นี่ เขากับซูชิงทั้งคนสองคนเลยใช้โอกาสนี้ทำป้ายนี่ขึ้นมา

มู่หรงเจี๋ยสามารถเดินลงไปที่พื้นได้แล้ว แต่จื่ออานบอกเขาว่าอย่าเดินไปไกลจนเกินไป ให้เดินไปมาภายในลานเรือนเท่านั้น

“สตรีใจร้ายผู้นั้นล่ะ?” มู่หรงเจี๋ยเดินออกมา ก็เห็นทั้งสองคนกำลังแขวนป้ายอยู่ เลยกล่าวถาม

“เห็นบอกว่าจะไปเก็บยาที่ตีนเขา ไปได้ครึ่งชั่วยามแล้วยังไม่เห็นกลับมาเลย” เซียวท่ากล่าว

ซูชิงกล่าวต่อ "ไม่ต้องเป็นห่วง ละแวกนี้ทั้งหมดล้วนมีคนของพวกเราอยู่ ถ้านางไม่กลัวหนูและแมลงสาบ ก็ไม่มีอะไรต้องให้กังวลหรอก"

มู่หรงเจี๋ยขมวดคิ้ว “ใครบอกว่าข้าเป็นห่วงนาง? เร็วเข้า พวกเจ้ามานี่ ข้ามีของดีจะให้ชิม ”

“ของดีอะไรกัน?” ซูชิงที่ได้ยินว่ามีของดี เขาก็โยนค้อนทิ้งและเดินเข้าไปหา

เซียวท่ามองไปที่แผ่นป้าย เขายิ้มอย่างพึงพอใจและก็เดินตามเข้าไปหาของดีด้วยเช่นกัน

มู่หรงเจี๋ยหยิบชามมาสามชาม จากนั้นก็รินเหล้าจากไหใส่ชามทั้งสาม กลิ่นหอมของเหล้าเตะจมูก ทำให้คนรู้สึกกระชุ่มกระชวย

ซูชิงเห็นแล้วน้ำลายไหล แต่ก็ยังส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ได้นะ คุณหนูใหญ่สั่งห้ามไม่ให้ท่านอ๋องดื่มสุรา และก็ห้ามไม่ให้พวกเราดื่มด้วยเช่นกัน นางบอกว่าหากพวกเราดื่มท่านอ๋องก็ต้องดื่มด้วยแน่นอน”