ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 175

สรุปบท บทที่ 175: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์

สรุปตอน บทที่ 175 – จากเรื่อง ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ โดย จูน

ตอน บทที่ 175 ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ โดยนักเขียน จูน เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ที่นอกชานเมือง

เซียวท่าทำแผ่นจารึกแขวนไว้ที่ประตูนอกลานเรือน

มีคำสามคำเขียนบนแผ่นนั้นว่า "เรือนแสนสุข" เขาอยากทำป้ายนี้มาตลอด แต่เนื่องจากเรื่องยุ่งยากวุ่นวายก่อนหน้านี้ทำให้เขาไม่ได้ทำ ตอนนี้มู่หรงเจี๋ยก็ได้รักษาตัวอยู่ที่นี่ เขากับซูชิงทั้งคนสองคนเลยใช้โอกาสนี้ทำป้ายนี่ขึ้นมา

มู่หรงเจี๋ยสามารถเดินลงไปที่พื้นได้แล้ว แต่จื่ออานบอกเขาว่าอย่าเดินไปไกลจนเกินไป ให้เดินไปมาภายในลานเรือนเท่านั้น

“สตรีใจร้ายผู้นั้นล่ะ?” มู่หรงเจี๋ยเดินออกมา ก็เห็นทั้งสองคนกำลังแขวนป้ายอยู่ เลยกล่าวถาม

“เห็นบอกว่าจะไปเก็บยาที่ตีนเขา ไปได้ครึ่งชั่วยามแล้วยังไม่เห็นกลับมาเลย” เซียวท่ากล่าว

ซูชิงกล่าวต่อ "ไม่ต้องเป็นห่วง ละแวกนี้ทั้งหมดล้วนมีคนของพวกเราอยู่ ถ้านางไม่กลัวหนูและแมลงสาบ ก็ไม่มีอะไรต้องให้กังวลหรอก"

มู่หรงเจี๋ยขมวดคิ้ว “ใครบอกว่าข้าเป็นห่วงนาง? เร็วเข้า พวกเจ้ามานี่ ข้ามีของดีจะให้ชิม ”

“ของดีอะไรกัน?” ซูชิงที่ได้ยินว่ามีของดี เขาก็โยนค้อนทิ้งและเดินเข้าไปหา

เซียวท่ามองไปที่แผ่นป้าย เขายิ้มอย่างพึงพอใจและก็เดินตามเข้าไปหาของดีด้วยเช่นกัน

มู่หรงเจี๋ยหยิบชามมาสามชาม จากนั้นก็รินเหล้าจากไหใส่ชามทั้งสาม กลิ่นหอมของเหล้าเตะจมูก ทำให้คนรู้สึกกระชุ่มกระชวย

ซูชิงเห็นแล้วน้ำลายไหล แต่ก็ยังส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ได้นะ คุณหนูใหญ่สั่งห้ามไม่ให้ท่านอ๋องดื่มสุรา และก็ห้ามไม่ให้พวกเราดื่มด้วยเช่นกัน นางบอกว่าหากพวกเราดื่มท่านอ๋องก็ต้องดื่มด้วยแน่นอน”

เซียวท่ารีบหยุดนาง "ซาซิมิ? ซาซิมิคืออะไร ทำอย่างไร? ท่านทำตอนนี้เลยได้หรือไม่ ข้าหิวแล้ว หิวมาก ๆ ไม่เหลือเรี่ยวแรงเลยสักนิด"

“รอหน่อยนะ ข้าจะเข้าไปเปลี่ยนผ้าพันแผลให้ท่านอ๋อง” จื่ออานเดินผ่านเขาเข้าไปในห้อง

ในห้องมีกลิ่นสุราคละคลุ้งอยู่จำนวนมาก จื่ออานเปิดผ้าม่านออกทันที แต่กลับเห็นมู่หรงเจี๋ยนอนอยู่บนเตียง ยกเสื้อผ้าขึ้น ซูชิงถือไหสุราไว้ในมือ และจุ่มฝ้ายลงในสุราแล้วนำมาเช็ดบนบาดแผลของมู่หรงเจี๋ย พอเห็นนางเข้ามา เขาก็กล่าวอย่างใจเย็น "กลับมาแล้วเหรอ? ท่านอ๋องบอกว่ารู้สึกคันที่บาดแผลเล็กน้อย ข้าจึงทำแบบท่านเช็ดบาดแผลด้วยสุรา นี่เรียกว่าการฆ่าเชื้อใช่หรือไม่?”

เดิมทีจื่ออานต้องการเข้ามาเพื่อฆ่าเชื้อและทำความสะอาดบาดแผลของมู่หรงเจี๋ย เมื่อเห็นว่าซูชิง ทำได้พอไม่เลว นางก็กล่าว "อ๋อ เป็นแบบนี้นี่เองที่เหลือข้าจะจัดการเอง"

ซูชิงที่ถือไหสุราอยู่ก็ยืนขึ้น และกล่าว "ได้ ท่านจัดการเองดีกว่า มันทำให้ทั้งตัวของข้ามีกลิ่นสุรา ข้าไม่ชอบกลิ่นแบบนี้เลย แสบจมูกมาก"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์