ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 25

มีคนมากมายในท้องพระโรง แต่กลับไร้ซึ่งเสียงใด ๆ นอกจากเสียงหายใจถี่ด้วยความกังวลของทุกคน

แต่ทว่า ทุกคนต่างพยายามควบคุมอาการกังวลของตนเองอย่างเต็มที่ เพราะเกรงว่าเสียงเบา ๆ นี้อาจส่งผลกระทบต่อการฝังเข็ม

ฮองเฮาก็ทรงวิตกกังวลเป็นอย่างยิ่ง มือทั้งสองหมุนลูกประคำอยู่ ปากก็ท่องบทสวดพุทธคัมภีร์อย่างเงียบ ๆ

หมอหลวงหลิวเลือกจุดหวาก้ายกับจุดเจิ้นเหว่ย สองจุดนี้สามารถบรรเทาอาการหายใจลำบากได้

เขาฝังเข็มลงไปอย่างมั่นใจ เข็มฝังลงไปอย่างราบรื่น จุดที่ฝังลงไปถูกต้องแม่นยำ หมอหลวงหลิวถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ฮองเฮาและผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิต่างยืนอยู่ข้างเตียง มองดูปฏิกริยาตอบสนองขององค์จักรพรรดิเหลียงอย่างหวาดหวั่น

องค์จักรพรรดิเหลียงสูดลมหายใจเข้า สติสัมปชัญญะ เริ่มตอบสนองช้าลง ขนตาขยับขึ้นลงสองสามครั้ง แต่กลับไม่ได้ลืมตาขึ้นมา

อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ก็ยังไม่คลี่คลาย องค์จักรพรรดิเหลียงยังคงหายใจอย่างยากลำบาก

หมอหลวงหลิวรู้สึกกระวนกระวายใจเล็กน้อย รีบสัมผัสตรงจุดชานจง แล้วใช้เข็มอีกเล่มฝังไปที่จุดนั้น

ผลยังไม่แสดงออกมา ริมฝีปากขององค์จักรพรรดิเหลียงม่วงมากขึ้น ปากอ้าออก ลมหายใจอ่อนลงเหมือนเดิม

“ทำไมถึงไม่เกิดผลอะไรล่ะ?” ฮองเฮาถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

หมอหลวงหลิวมีเหงื่อออกที่หน้าผาก ในใจก็แอบสงสัย เป็นไปไม่ได้ ตามหลักการแล้วฝังเข็มที่สามจุดนี้จะต้องช่วยให้อาการขององค์จักรพรรดิเหลียงทุเลาลงได้ ทำไมถึงไม่เกิดผลอะไรเลยล่ะ?

เขาเลือกจุดฝังเข็มหลายจุด ฝังเข็มลงไปอย่างรวดเร็ว ที่ตรงจุดนั้นทันที ตอนที่เขาฝังเข็มลงไปก็รู้สึกได้

ในช่วงเวลาของความสิ้นหวังนี้ เขาดึงเข็มขึ้นมา แล้วฝังเข็มลงไปอีกสองจุดคือ จุดจ่านจู๋กับจุดตีชางตามลำดับ

การฝังเข็มครานี้ เหลือเชื่อ องค์จักรพรรดิเหลียงลืมตาขึ้นมาในทันที แก้ไขไปไม่กี่วินาที เมื่อฮองเฮาเห็นดังนั้น ก็คิดว่าเขาอาการดีขึ้นแล้ว นางดีใจเป็นอย่างยิ่ง “ลูกรัก เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง?”

หมอหลวงรีบเข้าไปช่วยชีวิตนาง

หมอหลวงหลิวเองก็มึนไปหมด หน้าผากของเขามีเหงื่อเม็ดใหญ่ไหลลงมา หน้าซีดเผือด มือทั้งสองสั่นไม่หยุด ปากก็พูดพึมพำ “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้…”

หยวนพ่านผลักเขาออก มือข้างหนึ่งดึงหมอนออกจากศีรษะองค์จักรพรรดิเหลียง ค่อย ๆประคองศีรษะของเขา ระมัดระวังอย่างมากที่สุดเพื่อไม่ให้ศีรษะโค้งตกลงไป นอกจากวิธีนี้แล้ว ก็ไม่มีทางเลือกอื่น

เขาไม่กล้าฝังเข็มสุ่มสี่สุ่มห้า ถ้าฝังเข็มลงไปกระตุ้นอีกครั้ง ก็ไม่รู้ผลที่ตามมาจะเป็นยังไงอีก

องค์รัชทายาทมองดูอยู่ข้าง ๆ เตียง ริมฝีปากขยับขึ้นเล็กน้อย นัยน์ตามีประกายแห่งความสุข รีบ ๆ ตายไปซะ คนพิการอย่างแก ไม่ตายแล้วจะยังมีประโยชน์อะไร

อาการชักครั้งนี้ ใบหน้าที่เคยม่วงขององค์จักรพรรดิเหลียงแปรเปลี่ยนไปเป็นดำคล้ำ อาการชักกระตุกก็หนักขึ้นกว่าเดิม ราวกับว่าแค่หายใจครั้งเดียวเขาก็จะจากไปแล้ว

อาการชักครั้งนี้ ดำเนินต่อไปไม่นานนักก็ได้หยุดลง